- Kategori
- Deneme
Ahmet Muhip Dıranas
"Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın!"
Sakin bir ortamdayım. Ortam İstanbul. Oturmuşum. Şimdi ayaktayım. Penceredeyim. Denizi seyrediyorum. Adalar ötede. Evet, Ahmet Muhip Dıranas'ı düşünüyorum...
Fahriye Abla...Fahriye Abla! Fahriye Ablaaaa!...
O sesi duyuyorum. Pencereden sarkıyorum. Yok, düşmeyeceğim. Yer İstanbul. Gök İstanbul. Bir delikanlı sesleniyor bir kadına,yakışıklı. Kadın güzel.
Olvidooooo!....
"Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi." Kutunun içindeyim. Sığmışım. Adalar'dayım. Değilim. Evdeyim. "Güneşin batmasına yakın saatlerde."
Ne şirinsin sen ıtır.
"Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!" Komşularım kapımı çalıyor. Açmıyorum. Fahriye Abla'yı düşünüyorum. Yazıyorum.
"Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın."
1. Not: Sinop'u bilmez bakarsın pencerenden sen, Erzincan'sız İstanbul İstanbul Fahriye Abla'ya; görür müsün?
2. Not:
Ahmet Muhip
Dıranas'ı
düşününce
İstanbul içinde,
yaşanmamış
aşkların şiirleri
konuk oluyor
dizelerime Aşk;
masa kurulu,
her şey hazır,
başla diyorsun
başlıyoruz;
Sinop
Erzincan...
Ş.Y.
Fahriye Abla...Fahriye Abla! Fahriye Ablaaaa!...
O sesi duyuyorum. Pencereden sarkıyorum. Yok, düşmeyeceğim. Yer İstanbul. Gök İstanbul. Bir delikanlı sesleniyor bir kadına,yakışıklı. Kadın güzel.
Olvidooooo!....
"Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi." Kutunun içindeyim. Sığmışım. Adalar'dayım. Değilim. Evdeyim. "Güneşin batmasına yakın saatlerde."
Ne şirinsin sen ıtır.
"Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!" Komşularım kapımı çalıyor. Açmıyorum. Fahriye Abla'yı düşünüyorum. Yazıyorum.
"Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın."
1. Not: Sinop'u bilmez bakarsın pencerenden sen, Erzincan'sız İstanbul İstanbul Fahriye Abla'ya; görür müsün?
2. Not:
Ahmet Muhip
Dıranas'ı
düşününce
İstanbul içinde,
yaşanmamış
aşkların şiirleri
konuk oluyor
dizelerime Aşk;
masa kurulu,
her şey hazır,
başla diyorsun
başlıyoruz;
Sinop
Erzincan...
Ş.Y.