- Kategori
- Deneme
Ahmet Seven'den veciz sözler
Ahmet Seven'den Veciz Sözler
İ
İnsanlar rakiplerini hiçe sayarak değil, ancak yarışarak geçebilir.
*
İnsanlar beyinlerini çalıştıracak yerde kalplerini, kalplerini çalıştıracak yerde beyinlerini çalıştırıyor. Böylece hastalıklar kaçınılmaz oluyor.
*
İlgi görmezse bir yerde doğrunun bal tası,
Keser elbet orda mazlumu zalimin baltası.
*
İnsanı gıda ile bir ömür, eğitimle de kıyamete kadar yaşatabilirsiniz.
*
İnsan gerçek yüzünü göremedikten sonra ha kırk ayna ha kırık ayna.
*
İnciler pazara düştü,
Sahteler nazara düştü,
Sözü söylemezdim amma,
Dilimden kazara düştü.
*
İnsanlık kayboldukça hayvanlara daha çok ilgi gösterilir oldu.
*
İçi boş fıçıların sesini kesmenin bir tek yolu var içlerini doldurmak.
*
İnsanlar ekmeksiz kalınca değil, daha çok hedefsiz kalınca açlık hissi duyarlar.
*
İnsanlara yapılan vefasızlık, çıktığı merdivenin basamaklarını kırmak gibidir. Aşağı inerken düşmeye hazır olmalısınız.
*
İnsanların yetimi olduğu gibi milletlerin de yetimi vardır. Gerçek ilim adamlarından mahrum olan milletler yetimdirler.
*
İnsan hayatta her şey değil, mutlaka bir şey olmalı.
*
İnsanın ‘vazgeçilmez’ olduğu hislerine kapıldığı an ilerlediği en son noktasıdır. Bundan sonra artık geri dönüş başladı demektir.
*
İnsan saldırgan olmaya başladı mı bunun onun en zayıf hali olduğuna hükmedebilirsiniz.
*
İlim adamları, milletlerin ömürlerini belirleyen nefesleridir.
*
İnsan yemek yerken çatalı kaşığı kullanmaya gösterdiği özeni yediklerini kazanırken de göstermedikçe medeni sayılamaz.
*
İnsanlar güzelliğin özden geldiğini unutup yüzde aramaya başladılar. Bilmeliydiler ki öz güzelliği olmadan yüz güzelliği de mümkün değildi.
K
Kazanmış olmanın sarhoşluğu, yenilginin sarhoşluğundan daha uzun sürüyorsa orada bir sorun var demektir.
*
Küçük adamlar, büyük adamların fikir sancılarını, kendi karın ağrılarıyla karıştırırlar.
*
Kafalar boş, kasalar dolu. İşte budur manevi iflasın yolu.
*
Kar yağmazsa bahar güzel geçmez.
*
Kökleriyle irtibatını kesen ağaçlar, kurumaya mahkûmdur.
*
Kendileriyle barışık olmayanlar, başkalarıyla kavga halindedirler.
*
Karanlıkta olsa yürümene devam et. Yıldızların bile seni takip ettiğini göreceksin.
*
Kartalın kanadı kırılırsa, yerde sürüngen olarak yaşamaz; Ölür.
*
Kitaplar okurlar için yazılmıştır fakat ondan ancak anlamak isteyenler yararlanır.
*
Kin ve öfke huysuz ata benzer. Atı topuklayarak değil, dizginleyerek zapt edebilirsiniz.
*
Kuşlar ayakları yerden kesilince uçar, insanlarda düşer.
*
Kadın elinin dokunmadığı bir medeniyetin yarını yoktur.
*
Kapınıza gelenler geldikleri gibi gidiyorlarsa bir tarafta bir sorun var demektir.
*
Kadının yakmadığı bir kandil ışık vermez. İleri hedeflere ancak bu ışığın aydınlığında ilerleyebilirsiniz.
Kedi uyur, fare büyür.
*
Keşke dünyada insanlar insana yakışır bir hayat sürse,
Öyle merhametli olsalar ki; Ağlayabilseler kuş öksürse.
*
Kökünü beğenmeyen ağaç, kurumaya mahkûmdur.
*
Kullanmasını bilenler için son pişmanlıkta fayda verir.
*
Kaleyi de içerisindeki insanlar korur.
*
Kendi hakkını aramayanlar, başkalarının hakkını da gasp etmiş olurlar.
*
Kelimeler testere uçlarına benzer. Aynı cümlede birkaç defa söylediniz mi beyinleri tırmalamaya başlarsınız.
*
Karnı aç olanları da ancak kalbi tok olanlar doyurabilir.
*
Kış görmeyen filizden çınar olmayı bekleme. O ancak sarmaşık olur.
*
Kitap okumayan toplumlar bir süre sonra birbirlerinin canına okumaya başlarlar.
*
Kitap bilgisizlerin ilacı, bilgililerin dostudur.
*
Koyunun çoban olduğu yerde, kurtlara koyun yemek düşer.
*
Kökle irtibatını kesen dallar meyveye duramaz.
*
Kadını eğitimsiz toplumlarda, erkeğin eğitiminden de söz edilemez.
*
Karşı kıyıya geçmeye karar verenler için köprüsüzlük engel değildir.