Ahsen Vakfı

Genel Merkezi Samsunda bulunan Ahsen Vakfı'nın Genel Başkanı Rasim Tekeci ile sohbet etme imkânı bulduk.

Peygamber, Nebi ve Evliyaların türbelerinin bakım, onarım ve tadilatlarını yapmak Vakfın başlıca amaçları arasında yer alıyor.

Böylece Türk toplumunun geçmişindeki maddi ve manevi değerlere sahip çıkma hedefleniyor.

Vakfın amacı sadece bununla sınırlı değil elbette.

Binaların saçak altlarına kuşların barınmaları için zarif kuş evleri yapan ve vakti gelip de göç edemeyen yaralı leylekler için vakıflar tesis eden Osmanlı anlayışı ile de hareket ediyorlar.

Bütün bu davranışları gelecek nesillere de aktarmak istiyorlar.

Doğrusu bu çalışmayı çok önemsedim.

Biliyoruz ki yerin altındakilere sahip çıkmasını bilmeyen bir millet yerin üstündekilere de sahip çıkamaz.

Ölülerine sahip çıkamayan onlara gerekli saygıyı gösterip onlardan faydalanamayanlar dirilerine de sahip çıkıp bu saygıyı göstermedikleri gibi bir fayda da göremezler.

Kaldı ki manevi değerlerimiz aslında ölü sandıklarımız ancak Yüce Kitabımızın müjdelediği dirilerdir.

Bugün yaşadığımız dünyada bu anlamda ciddi açığımız var.

Yeni yetişen nesillerimizin büyüğüne saygı küçüğüne sevgi göstermediği konusundaki şikâyetlerimiz her geçen gün artıyor.

Bu anlamda Ahsen Vakfı Genel Başkanı sn. Rasim Tekeci ve bu işe gönül vermiş yardımcıları ülkemizde önemli bir çalışma gerçekleştiriyorlar.

Bütün illerimizde ilçelere hatta köylere varıncaya kadar ciddi bir araştırma içerisindeler.

Bu milletin manevi değerlerini gün yüzüne çıkarmak, bilinen ve tanınanları koruma altına almak topluma gereği gibi tanıtmak için geceli gündüzlü faaliyet gösteriyorlar.

Bu bilgileri alınca sevindim.

Huzur duydum.

Umutlandım.

Kaygılarımı azat ettim.

Bu fenerin Samsunda yani bizim şehrimizde yakılması ayrıca bir gururdur.

Ne güzel işte.

Onlarca yüzlerce hatta binlerce yıl öncesinden aramızdan ayrılıp baki âleme göç eden ilim irfan sahibi manevi büyüklerimizi hatırlamak.

Hatırlatmak, tanıtmak, yaşamak ve yaşatmak…

Anladım ki daima ümitvar olmak gerekmiş.

Hani derlerdi ya güzel atlılar güzel atlara binip gittiler diye.

Doğru gidenler gitti.

Ya gelenler?

Bir gider bin geliriz, hem de pir geliriz.

Hep öyle olmadı mı?

Gelen atlılarında ayak seslerini duyuyor gibiyim.

Kim ne derse desin güzel insanlar güzel atlara binip gitseler de, güzel insanlar yine güzel atlarla gelecekler.

Ve işte geliyorlar.

Yer altındaki manevi erler zaten uyanıktı.

Şimdi yerin üstündekiler de uyanıyor.

Ve şimdi Diriliş Vakti.

Teşekkürler sn. Rasim Tekeci, teşekkürler AHSEN VAKFI çevresinde el ele gönül gönüle veren fedakâr gönül erleri.

Bu yol güzel yol.

Yolunuz açık olsun.