Aile Portresi

Ben de adettendir; bir sergi gezerken izlenimlerimi, resmin içine girdiğimde hayal dünyamın beni götürdüğü yerleri not alırım... Sonra aynı gözle görebilirmiyim bilmem gittiğim dünyayı ama böylesi bir günlüktür işte benimkiside.. 

Rahşan Düren'in (Çok yönlü bir profildir Rahşan hanım  http://www.samdan.com.tr/roportajlar/2013/04/03/rahsan-duren-samdan-plusa-konustu ) 2013 Kaos ve Düzen koleksiyonunda Darks serisinin herbiri benim için ayrı bir diyar sanki... Darks 4 le ilgili yazmıştım, Darks 6 için şöyle not düşmüşüm defterime;

'' Babam büyüdükçe kararıyor, benim kanatlarım kırılıyor, çingene akordiyonda eski bir şarkı çalıyor..''

Göğsümüzü gere gere ilan ettiğimiz ilk aşk değil midir babamız? Kocamandır, güçlüdür,sığınacak liman,dönülecek köydür babamız...

Sonra büyürüz...

Sonra başka başka aşklardan geçeriz ; kanatlanırız, kanatlarımız kırılır... Ve sokaktan gelen o akordiyonun melodisi hep hüzünlüdür, o ilk aşkı anımsamak gibi..

Babanın sevgisi anneyle dahi paylaşılamazken; babamızdan en kolay annemizden geçtiği zaman vazgeçiyoruz galiba ya da vazgeçemiyoruz!! (http://www.youtube.com/watch?v=hSjIz8oQuko)  Zor zanaat şu babasının kızı kalmak çünkü babalar büyüdükçe kararabilir, uzaklaşabilir, gidebilir.. Oysa sosyal rahmimizdir ailemiz ve baba giderse çatımız uçar, çıplaktır artık kalp..

Her daim fikir babası, bloğumun isim babası, kızının bir tanecik babası, dünya iyisi gözleri boncuk boncuk arkadaşım Ferit ; bir zamanlar babasına aşık kız bildiriyor; hep kızına, annesine aşık kal emi.. Sen enerjini kızına sunabileceklerinle besliyor, bileyliyorsun; kızın da seni var etsin, güzellikler mücizeler sizi bulsun...

Teşekkürler arkadaşım, elimi uzattığımda hep yerinde olduğun için..

Sevgiler