Ajda Pekkan ne yaptığının farkında mı acaba ?

Muhtelif sanatçıların katıldığı “Güldünya Şarkıları“ konserini gururla izlerken ve dinlerken, yüreğimi kaplayan hüzünü de söylemeden geçemeyeceğim.

Bu konserin amacı ; Aile İçi Şiddete Son! Kampanyası’nın, aile içinde kötü muamele ve şiddete maruz kalan kadınlara yönelik yasal, psikolojik ve tıbbi destek sağlanması amacıyla, yaklaşık bir buçuk yıl önce hizmete açtığı Acil Yardım Hattı’nın daha çok kadına ulaşabilmesiydi.

Sezen Aksu, Ajda Pekkan, Emel Müftüoğlu, Aynur, Aylin Aslım, Şebnem Ferah, Şevval Sam, Rojin ve Funda Arar gibi Türkiye’nin en iyi sesleri, şarkılarını Behzat Gerçeker yönetimindeki ENBE Orkestrası eşliğinde, Türkiye’de kadına yönelik şiddete son demek için söylediler.

Ne acıdır ! Ne utanç verici bir tablodur ! KADINA ŞİDDET !

Bu olay kadar içimi acıtan bir başka husus var ki günlerdir içime sindiremiyorum. Ajda Pekkan’ın Kürtçe şarkı söylemesi… Dün ki çocuk olmadığı için mutlak vardır kendince bir doğrusu diye düşünmeye çalışırken, bir zamanlar da konuşurken Fransızca sözcükleri telaffuz edişi geldi aklıma …

Türkiye Cumhuriyeti Devleti sınırları içerisinde yaşayıp, nüfüs kâğıdında uyruğu T.C yazan herkes için Anayasa’da bir hüküm var. İlk üç “Değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif edilemez.” denilen genel esaslardan biri.

III. Devletin bütünlüğü, resmî dili, bayrağı, millî marşı ve başkenti

MADDE 3. – Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili Türkçedir.

Bayrağı, şekli kanununda belirtilen, beyaz ay yıldızlı al bayraktır.

Millî marşı “İstiklal Marşı”dır.

Başkenti Ankara’dır.

Doğudaki insanım anlamıyor, anlayamıyorsa bunun çözümü çıkıp Kürtçe şarkı söylemekten değil, Türkçe’yi öğretmekten geçiyor. Aksi davrananların tamamı “İnsan Hak ve Özgürlükleri” adı altında sadece takiyye yapıyor. Bu davranışı sergileyenler o insanları bir ay süreyle evlerinde misafir ettiler mi acaba? Özellikle Ajda Pekkan, bir ay Kürt insanlarımızın yaşadığı köylerde, doğal ortamda bulundu mu hiç? Onların kurtuluşu iş ve eğitimde. Son günlerin çok moda bir lâfı var “Balık tutmayı öğretmek.”

Ben diyorum ki ; nasıl olsa TRT Şeş TV miz var. Çıkın o televizyonda Türkçe dersler verin. Alfabeden başlayın işe. Sizler idolsünüz o insanların gözünde. Dünya üzerinde geçerliliği olmayan bir dilde mesaj vermeye çalışsanız ne olur ? Biz kendi ülkemizde anlıyor muyuz ki kalkıp Kürtçe şarkılar söyleyip o insanları karanlığa itiyorsunuz?

Ben doğu kökenli bir ailenin 8.kuşak torunuyum. 3 kuşak İstanbulluyum. Doğuya tahminlerden çok gittim ayağımda şalvarla. O insanlardan biri gibi. 30 yıl önce Türkçe konuşulan bir kasabada, 5 yıl önce Kürtçe konuşulduğunu gördüm !

Yasalar doğru uygulanmadığı için, aklına esen estiği gibi davranmaya başladı. Dindarlıkla, dincilik farkını bilmeyenler, bu gün “Kürtçe şarkı söylemekte ne var ki?” derlerse ; yakın bir tarihte o “Değişmez, değiştirilmesi teklif bile edilemez.” maddeler öyle de bir değişir ki bunun vebalinin altından hiç kimse kalkamaz.

Dil, bağımsızlık ruhunun, kimlik ve milli benlik bilincinin, onur ve özgüven duygusunun temelini oluşturur.

“Türk demek dil demektir. Ulus olmanın en belirgin niteliklerinden biri dildir. Türk ulusundanım diyen kişi, her şeyden önce ve kesinlikle Türkçe konuşmalıdır. Türkçe konuşmayan bir kişi, Türk kültürüne ve ulusuna bağlılığını öne sürerse buna inanmak doğru olmaz.”
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK.

Nur Zeynep Çelik