Akasya ağacı

Asfalt gibi akan derenin kenarına çömelip, kurbağaların hala nasıl canlı kaldığına şaşırarak seslerini dinledim...

Güneş batıyor, gölgeler uzuyordu...

Trenin sesini duyunca doğruldum tren yoluna doğru koşmaya başladım...

Eski günlerdeki gibi camdan bakan yüzlere el salladım...

Küçük bir çocuktan başka oralı olan olmadı...

Karanlık, sinsi bir avcı gibi üzerime çöktü ve üşüdüğümü hissettim...

Eve gidebilmem için mezarlığın önünden geçmem gerekiyordu ve eskisi gibi korkuyordum...

“ <ı>Bazı gecelerde mezarlığın içinde mavi bir ışık görünüyor, ben de gördüm”

Kim anlatmıştı bana bunu?

Nerden aklımda kalmıştı?

Işığı görmemek için dua ederek mezarlığa baktım...

Belki de ölülerden korkmadığımı ispatlamak için mermerden yapılmış çeşmede ellerimi ve yüzümü yıkadım...

Daha çok üşüdüm...

Hızlı adımlarla, dar patikanın sonundaki korkulukları yıkılmış tahta köprüden geçtim...

Sahiplerinin gece olduğu için serbest bıraktığı köpeklerin havlamalarına aldırmadan cami avlusunun içinden, yıkılmak üzere olan bakkala girdim...

Evde yiyecek hiçbir şey yoktu...

Buzdolabı olmadığı için günlük alışveriş yapıyordum...

Ekmek, İki yumurta, biraz eski kaşar, bir paket sigara ve beş tane bira alıp parasını ödedikten sonra büyük yeşil kapının önüne geldim... İttim... Gecenin karanlığına karışan paslı menteşelerin haykırışlarını dinledim...

Bir hafta önce oturma odasının kapısını açıp içeriye girdiğim zaman, eski kilimin ortasında boylu boyunca yatan, hayatımda gördüğüm en büyük fare ölüsünü bahçe duvarının kenarına atarken kendi kendime söylenmiş, günler boyuda camları açarak odaları havalandırmıştım ama nafile...

Evde yine aynı koku vardı... Ne yaparsam yapayım yakamı bırakmaya niyeti yoktu...

Çarşamba günü pazardan dört tane eski model fare kapanı almış, beyaz peynir parçaları ile odalara paylaştırmış, gecenin bir yarısı kapanlardan gelen “çat” sesine alışmış, hatta bu mekanik sesten garip bir keyif almaya başlamıştım...

&&&

Margarin tavanın içinde eriyince yumurtaları teker teker kırdım...

Yer sofrasına bağdaş kurup, küçük tüpün yanında bulduğum rengi solmuş gazetelerden birini okurken karnımı doyurdum...

Avluya bakan pencerelerden birinin kenarına oturup, biraları açmaya başladım...

Kaşar peyniri cebimdeki çakı ile çoktan dilimlere ayırmıştım...

Ay avlunun her köşesini tiyatro sahnesi gibi aydınlatıyordu...

Bir spot yandı, kısa pantolonu ile acemi adımlar atmaya çalışan sarışın bir çocuk gördüm... Çocuğu tanıdım, bendim, dizlerimin üzerine düşünce ağlamaya başladım...

İsmini anımsamadığım yüzünü tanıdığım yaşlı bir kadın beni kucağına alıp dizime üfleyince sustum...

Sonra başka bir spot yandı...

Kalabalıktı, bu defa avluda düğün vardı... Neşeli insanlar siyah beyazdı... Neden bilmem gelinin yüzü gülmüyor, şalvarlı, elleri kınalı kadınlar davulla oynuyordu...

Gençten bir adam belindeki silahı çıkarttı yıldızlara ateş etmeye başladı...

Akasya ağacından küçük bir kuş düştü sonra o hengâmede kimse farkına varmadı...

Kuşa bakmak için ayaklandım, ışık söndü, ben kaldım...

&&&

Yağmur yağmaya başladı...

Bu defa evin içinde bir spot yandı...

Yerde minderde oturan uzun siyah saçlı bir kadın vardı, mutsuzdu... Neden bilmem beni görmüyordu... Yeleğinin küçük cebinden gelincik sigarası, koynundan da küçük bir fotoğraf çıkarttı, fotoğrafa bakıp, sigaranın dumanını bana üflerken ağlıyordu...

Odanın kapısı açıldı, uzun boylu, esmer, bıyıklı bir adam girdi içeriye, siyah saçlı kadın ayağa fırladı, fotoğrafı koynuna sakladı, adam kadını omuzlarından tutup bütün gücüyle sarsmaya başladı...

Adam bağırıyor, kadın ağlıyordu neden bilmem konuştuklarını duymuyor merak da etmiyordum...

Nasıl olsa kaybolacaksınız birazdan dedim, başımı avluya çevirdim...

&&&

Bir spot daha yandı...

Akasya ağacında bir ip, yerde ölmüş bir kuş vardı...