Annemin anlattığına göre İstanbul'un, rüzgarı yosun kokusu taşıyan serin günlerinden birinde ve geçirilen sancılı saatler sonrasında, daha o zamandan paylaşmanın anlamını öğrenerek ikiz kız kardeşimle birlikte bu yaşanılası (!) dünyaya merhaba demişiz. Çocukluğumdan bu yana yansıması fikrime flu görünen gizemli güç o dakikada vu..
Artık 'Uykudan Önce' yok
Birçoğumuzun hissettiği endişe ve iç huzursuzluğunu çok güzel ifade etmişsiniz. Biz sıradan insanların dışında gelişen ve elimizden gelenin sadece anlamaya, algılamaya çalışmak olan olayların sonu gelmiyor. Sanırım dünyadaki bu erk savaşları dünya var oldukça devam edecek. Biz ve bizim gibi ülkelerin insanları da korku, endişe ve geleceğini görememenin huzursuzluğu ile yaşamaya mahkum olacak. Herşeye rağmen ''umut'' hep yanımızda olsun diyerek bitireyim sözlerimi.. Yüreğinize sağlık.Huzurlu ve güzel bir gelecek umuduyla, sevgiler.
10 Temmuz 2008 13:39Mum
Genelde yorumlarımı sana yüzyüze yaptığım için yorum yazmıyorum pek:) Ama bu şiirine yorum yapma ihtiyacı hissettim çünkü tekrar tekrar okuyorum ve her okuduğumda yüreğine bir daha aşık oluyorum...Güçlü kalemin ve sen hep benimle olun...
28 Mart 2008 18:10Tekdüzeleştirmeye çalışma hastaları arasında kalan, dostum ve ben
ve bir o kadar da anlamlı mücadelenizde kat ettiğiniz yollar adına kutlamak gerek sizi arkadaşım. Sizin gibi düşünenler çoğaldıkça geleceğimize daha aydınlık ve umutla bakacağız inancındayım.Saygı ve selamlar...
12 Mart 2008 13:29- Toplam blog
- : 9
- : 1095
- Kayıt tarihi
- : 29.06.07