Akıllı ve güçlü olanlar hariç insan mecbur olduğu, alıştığı ya da kolayına geldiği şekilde yaşar

Akıllı ve güçlü olanlar bu üç şekilde de yaşamazlar; onlar diledikleri hayatı kendilerine verecek bir yaşam planlarlar. Tamam, çoğumuz aynı durumdayız ama gerçeği de kabul edelim; Türkiye’de şu anda insanların yaşadığı üç çeşit hayat var ve bunların üçü de yanlış.

Bir insanın mecbur olduğu şekilde yaşaması aşağılık bir şey; zül’dür, zulmettir, köleliktir. Hayat lütuf değil, piyango değil; dünyaya gelelim diye yalvarmadık. Bizden kaynaklanan eksikler nedeniyle hayatımız istediğimiz gibi değilse tamam katlanırız ama birileri, düzen, din, töre önümüze engel koyuyorlarsa (ki maalesef öyle) böyle bir hayatı kabul etmek onursuzluktur.

Köpekleri yal yemeye, pisipisileri sütünü içmeye, çocukları çişe alıştırırlar,  biz hiçbiri değiliz; hala dedemizden babamızdan gördüğümüz gibi yaşıyorsak bunun yanlış olduğunu bilmeliyiz.

Ve kolaycılık… Ben insanları sadece bu konuda mazur görebiliyorum. Zira hayat kolay olmalı. Bizler maden işçisi değiliz. Hala hamalın sırtında 150 kilo yük var, nerede kaldı aklımızla yarattığımız kolaylıklar. Öte yandan aklımızla yarattığımız kolaylıklar (teknoloji) insanları ekmeğinden ediyor; hamal 150 kilo yükü taşımazsa aç kalır. Bulacağımız çözüm, hamal 150 kilo yükü taşımasın ama aç da kalmasın.