Akıllıca şeyler, aptalca şeyler

İnsan yaşamı çok değerli ve kutsaldır, bu engin serüven içinde pek düşünmesek de onu daha anlamlı kılmak da tamamen elimizdedir. Genelde hep yakınırız bir şeylerden, başarısız ve mutsuz olduğumuz anlarda hemen sudan bahaneler buluruz. Ciddi bir sağlık sorunu olmadıkça; yani yumurta kapıya dayanmadıkça pek öyle sağlığımıza da dikkat ettiğimiz söylenemez. Tabi bu durumun bilincinde olup yaşamlarına gereken özeni gösterenlerin sayısı da hiç azım sanmayacak kadar çoktur. Üstelik, iletişim araçlarının baş döndürücü gelişmesi sonucu, insanların bilgi sahibi edinmesi ve dolaylı  olarak bilinçlenmesi artık çok daha kolaydır. 

Pek tabidir ki yaşamlarımızı değerli kılan başka unsurlar da var.Hayatın sürprizlerle dolu ve inişli çıkışlı koşuşturması içinde, insanlar bazen tüm çabalarına karşın arzuladıkları ve hedefledikleri yaşam standartlarına ulaşamayabilirler. Bu gibi durumlarda karamsarlığa, yılgınlığa düşmemek yine bizim elimizdedir. Karşılaştığımız tüm olumsuzlukları şanssızlığa veya başka etkenlere bağlamak kolaycılığa kaçmak olmuyor mu? Burada önemli olan ve sorgulamamız gereken şey bizim yaşamımıza neler kattığımızdır. Sürekli sızlanma ve yakınmalarla geçen hayatlara hep üzülmüşümdür.

Bu dünyadan bir iz bırakarak ayrılabilmek, insanoğlunun ulaşabileceği en büyük doyum en büyük mutluluk olmalıdır. Bunu başarabilmek için de önce kendimizle barışık olmalıyız. Kendimize güvenmeliyiz ve yaşama tüm benliğimizle sarılmalıyız, çünkü hayat çok hata kaldırmıyor. İşte bu noktada, hem her an hayatın içinde olmak, hem de yaşamımızı değerli kılmak ve iyi bir iz bırakabilmek için olayların istek ve arzularımıza göre gelişmesini ve şekillenmesini beklemek yanlışından kendimizi kurtarmalıyız. Olayları geldikleri şekli ile kabullenmek bizi daha güçlü kılacağı gibi, daha az hata yapmaya sevk edecektir. Bu hassasiyete özen göstermek ve  doğru karar verme alışkanlığı edinmekle ideal ve hedeflerimize ulaşmamız o oranda kolaylaşacaktır. Bunu yaparken göstereceğimiz istenç ve irade gücü en büyük yardımcımız olacaktır. Bir şeylere karar verirken doğuracağı tüm sonuçları da dikkate almak durumundayız. İşte aptalca veya akıllıca davranma becerisi burada ortaya çıkıyor.

Yıllar önce, sanırım 1980 öncesi, Ankara’da izlediğim bir filmde iki kadın arkadaş aşk üzerine söyleşiyorlardı. Cezayir asıllı bir aktris olan Stephanie Zimbalist ( bir daha da hiç filmini görmedim) arkadaşına soruyor; " Niçin hayatta hep akıllıca şeyler yapmak zorundayız ?" Arkadaşının yanıtı ise ilginçti: "Çünkü aptalca şeyler yaptıktan sonra gelebilecek sıkıntılar dayanılacak gibi değildir." İşte bu kadar basit, akıllıca şeyler aptalca şeyler... Hayatımızda bunlardan ne kadar çok yaptık değil mi..? Hepinizin gülerek evet anlamında başınızı salladığınızı görür gibiyim.. Peki, hangimiz bunu kendine itiraf etme cesaretini gösterdi bugüne kadar? Yaptığımız aptalca şeylerin sebep olduğu yıkımlar nasıl izlerini koruyorsa, akıllıca yaptığımız şeylerin bizlere kazandırdıkları bir bakıma varoluşumuzun övünç kaynağıdır.

Yaşamımıza hatta kaderimize sahip çıkmak bizim elimizdedir, bunu başardığımız ölçüde rüzgar arkamızda olacaktır ve bütün uzaklar yakındır...