Aklımızın iplerini salalım.

Başlıktaki sözler benim değil. “Yüksek Sadakat” isimli müzik grubuna ait. Onlar “aklımın iplerini saldım” demişler. Ben biraz değiştirerek yazdım dolayısı ile hala onlara aittir bunun patenti.

Bu şarkıyı dinlerken bir yandan da hayal dünyamın kenarında oturup...yazmaya başladım.

(siz de bu blogu okurken dinleyin tavsiye ederim. http://www.yukseksadakat.com/sarkisozleri.asp?id=7)

<ı><ı>Kimbilir sen
Benim halimde
Sakinliğimde
Ne buldun?
Bense yorgundum
Kendi kendime sokuldum
Uyuya kaldım<ı>

... diye devam eden sözleri var. Bazen böyle düşünürüm ben de...sakinliğimde ne bulmuştur insanlar?...Vazgeçemedikleri ne olmuştur acaba?

Basit yaşamak, sakin yaşamak ve her andan olabildiğince zevk almaya çalışmak. Sonrasında geçen zamanların bir daha geri (gerisin geri) dönmeyeceğini bilerek yaşamak.Sakinliğin ardında da hayatın bir yolculuk olduğunu bilmek yatar belki de ve hep aklımızın bir köşesinde tutup öyle yaşamanın önemli olduğunu bilmek..belkide?!

Yalnız kalınca daha bir bilmek aslında hep yalnız olduğumuzu ve adını hayat koydukları bu yolculukta birileri yanımıza uğradığında aslında yalnızlıklarımızı paylaştığımızı anlamak dolayısı ile işte o anın ne kadar da değerli olduğunun farkına varmak, hayatı çok daha mutlu kılar.

Oysa bu inceliklerin ve değerlerin çoğu zaman farkında bile olmayız. Günlük hayat koşturmacası bizi öylesine içine çekmiştir ki...sanki zamanın sonsuz bekçileri gibi yaşarız...sanki günlük bu koşturmacalarımız hep devam edecektir ve biz 1325 yıl daha aynen böyle yaşayacağızdır.

Halbuki hayatın her anı çok değerlidir. Tüm zorluklara rağmen. Zaten zorluklar hayatın değerli olduğunu anlatır bize.

Üniversitedeydim, bir tanıdığımız vefat etmişti. Evine gitmiştik baş sağlığı ziyaretiydi. Kanser hastasıydı. Malesef kanser pek çok organına yayıldığı için artık “son günlerini” gerçekten son günler olduğunu bilerek yaşamıştı. Hasta yatağının yaslandığı duvara çeşitli yazılar yazmıştı. Bir satır vardı ki okuduktan sonra bir daha hiç aklımdan çıkmadı.

“Her yeni gün, bana bir hediyedir.”

Bu yolculukta aldığımız hediyelerin değerini bilelim, aklımızın iplerini de salalım öylece...özgürce...sakince...ama kimseye zarar vermeden, ürkütmeden.