Aklıselim ve Rasyonalite

İnsanları en çok endişelendiren husus, sanırım “öngörülemezlik”, “belirsizlik” ve ortamın bulanıklığı olsa gerektir.

Bu bağlamda, devletlerin de insanlar gibi tepkileri vardır.

Şu son birkaç haftamız, Koronavirüs ile ABD’de gerçekleştirilen Başkanlık seçimleri üzerinden gelip geçti.

İşte hangi başkan namzedinin, dünyaya “esenlik” getireceğini tartıştık. Kim seçilirse, Türkiye ile daha sıcak ve ılımlı politika izler tahmininde bulunduk. Dediğim gibi “öngörülemezlik” ve çevrenin muğlaklığı, insanlar gibi devletleri de ikilem de bırakabilir.

Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın son dönemlerdeki açıklamalarını “körgözlülükle” okumamak gerektiği kanısındayım. Türkiye Cumhuriyeti Devleti büyük bir devlettir, bundan yana kimsenin şüphesi olmamalıdır.

O kadar ki kadim bir coğrafyada, yine kadim medeniyetlerin içinden yoğrularak bu zamanlara gelmiştir. İşte bu yüzden ülkemizin stratejik mahiyeti, hem kuzey hem güney; yine hem doğu hem de batı komşularımızca dikkatle takip edilmektedir.

Türkiye’nin elinin tersiyle ne ABD ile ne de AB ile ilişkilerini içinden çıkılamaz boyutlara getirmesi beklenemez. Mezhepçi ve ırkçı politika seyretmenin ORTADOĞU coğrafyasında nelere neden olduğunu gördük. Daha önceleri stratejik mahiyette sürdürülen “oynak eksenli” politika yaklaşımımız, daha çok Arap Devletleriyle yakınlaşma düsturu üzerineydi.

İşte son dönemlerde görüyoruz hem Suud tarafından yapılan açıklamaları hem de Birleşik Arap Emirlikleri tarafından verilen demeçleri... Türkiye’nin dış politikası duygusal etmenlerle, mezhepçi-etnik saiklere dayanan bir dairede sürdürülemez.

Türkiye Cumhuriyeti, varlıksal olarak, duygularla değil, rasyonalite ile siyasa belirlemek ve izlemek durumundadır. Dost-düşman, ittifak-müttefik sınıflandırması da bu bağlamda değerlendirilmelidir. Gelecek dönemler bağlamında da, Türkiye konumunu BM nezdinde NATO nezdinde AB nezdinde “ulusal menfaatler” çizgisinde gözeterek, yine komşularıyla onurlu ve başı dik bir duruş çerçevesinde belirleyecektir.

Bundan ötürü...

Değerlendirme yaparken, kestirip atmamak lâzım.