Akşam şarkısı

Akşam, siyahın en koyu olduğu zamandı.
O saatler, duyguların yoğunlaştığı andı.

Sarmıştı mehtabı tül rengi bulutlar,
Deniz masum bir kadın gibi, ama davetkar

Rüzgar kıyamıyordu okşamayı dalları,
Kuşlar kucak yapmıştı sanki ağaçları

Ve ben, o an içimdeki senle büyüdüm
Yedi kat göğe doğru sevginle yürüdüm

Dindi benliğimdeki bütün çırpınışlar
İçimde bitmesin bu saatler diye yalvarışlar

Birden ateş yükseldi tan yerinden
Kayboldu mehtap, ayrıldı denizinden.

Sular hırçın, dalgalar sardı her yanı
Rüzgar hırpaladı dalları, ağaçları

Kuşlar uzaklaştı sığındığı kucaktan
Başka duygular uyandı yepyeni bir zamandan

Ve ben sensizlikte küçüldüm, küçüldüm
Başlayan yeni bir güne yapayalnız yürüdüm.