Akşam

Silinir sokaktan çocuk gölgeleri
hayalet olur teldeki patiska
bir intihardır her seferinde,
çakılır yüreğine içindeki uçurtma.
söner yelkeni amaçsız yolculukların
yoktur artık hiçbir pencerede,
eve çağıran o bedbaht kadın
anlatacağın kimse de yoktur çocukluğunu
hayat unutulmuş bir sevişmedir artık,
sarhoşluğun boşalan kadehlerinde
beklediğindir, son sevgilindir, akşamdır
adına ölüm, adına Azrail deme
çünkü her giden sevgiliden biraz hüzün,
biraz ölüm kaldı sende.

Kağıt Gemilerin Kaptanı