Aksilik mıknatısı olduğunuz zamanlar olmuş mudur???

Hayatımızda zaman zaman, hatta bazılarımız için birçok zaman, aksiliklerin baş adresi olarak geçirdiğimiz zaman süreçleri oluyordur.

Kendi adıma, yolunda gitmeyen bir şeylerle başladığım bir haftada, o haftanın sonunu getirene kadar hiç bir şey düzgün ilerlemez. Pazartesi ile başlamak zorunda değildir de aksiliklerimin haftaları, hangi gün başladı ise bir hafta sonra aynı günü bulana kadar terslikler art arda sıralanıverirler.

Böyle olunca ister istemez kendine soruyor insan ‘’ acaba bende aksilik mıknatısı olmak gibi bir özellik mi var??’’’ diye.

Nedendir bilmem ve bir anlamda vermem ben bu duruma…

Haliyle kendimi böyle programlıyorum sanırım bende, ’’evet bugün ters başladık bakalım artık ne zaman düzelecek?’’.Benim kendimi bu ruh haline sokmuş olmamın da etkisi vardır tabiî ki, gerçi olmasa bile, yani ben ‘’tamam ilk seferdi şimdi düzelir ‘’ diye kendimi telkinde etsem yinede hakikaten bir başladı mı sonu gelmez sorunların ve işte sorunlu haftanın başlangıç günü olmaya hak kazanır o gün.

Bir stres haftasının yine başlangıcının olması ve sonuna kadar (o mühim günü yakalayana kadar) da düzelmeyeceği düşüncesi, hata üzerine hata, sorun üzerine sorun ve aksilik aksilik aksilik…Dizili verirler hemen arka arkaya.

Bu stres zaten doğru giden durumları bile ters hale getirecek ruh haline itiveriyor beni ve hatlar, aksilikler artıyor da artıyor.Evdeki aksilikleri toparlasanız işinizde çıkıyor bir terslik, işinizi düzeltseniz arkadaşınızda çıkıyor ve hepside bir araya gelince sonu gelmiyor.Nedense de hepsi haberleşip aynı haftada birleşiyor.

Bu bir hafta da insanın ömrünün bir ayına mal oluyor sanırım.

Belki hepimizde oluyordur arada sırada, ama ben çok sık olan zamanlarda nedense kendimi ‘’aksilik mıknatısı’’ gibi hissediyorum işte, böyle bir mıknatıs yoktur beklide ama işte ben oluveriyorum ilk mevcudu…