Al Gore'a Nobel Barış Ödülü

Al Gore’a Nobel barış ödülü verildi.

Burada önemli olan durum, kendisinin aynı zamanda belgesel dalında Oskar kazanmış olması. Bu bir ilk.

Bu yıl başka bir ilk daha oldu:

Bilimkurgu da yazmış olan Doris Lessing Nobel edebiyat ödülü aldı daha önce bu olmamıştı, yani bilimkurgucular resmi edebiyattan itina ile uzak tutuluyorlardı.

Bunların anlamı ne?

Gayet açıkseçik:

Burjuva ayırtsızlaşması yaşanmakta.

Genelde muhafazakar ana akım anlayışında, bilimciler ve sanatçılar birbirinden siyah-beyaz kontrastıyla uzak tutulurdu. Türler birbiriyle karıştırılmazdı. Bundan 10 yıl önce, ‘Oscar ve ve Nobel ödülü aynı kişiye verlidi’ deseydiniz, herhalde gülerlerdi size.

Bunun ikincil anlamı ne?

Entellektüel kaynaklar tükendi, geriye kalan ‘en az - en az’lar yok edilmeye, silinmeye çalışılıyor. Bunu kendi biyografimden bizzat biliyorum. Onun yerine, eskinin marjinalleri ana akıma çekiliyor, herhalde ödülle, sopayla gelirler miydi acaba?

Oscar’ı reddeden Brando, Nobel’i reddeden Sartre türü kişiler şimdi nerelerde acaba?

Burjuvazi düşmanlarıyla halvetleşirken, onlarla arasındaki çizgiyi ayırtsızlaştırıyor. Peki, ödülü alanlar ne yapıyor?

Orhan Pamuk gibi, Eylül 2001’de manen Manhattanlı, Eylül 2007’de madden orada ev sahibi, Ekim 2007’de ‘kovsalar da, gitmem’ ısrarcısı. Yalakalık, yüzsüzlük gırla.

Bu arada küçük bir ayrıntı: Zeytini yorup yakalama fıkrasındaki gibi, koskoca Yaşar Kemal’in küçücük Orhan Pamuk’a ayakçılık yapmış olması. Ee, kurt kocayınca, eşeğin maskarası olurmuş.

Dolayısıyla, buradayız, izliyoruz.

Ateistiz, din bayramı kutlamıyoruz ya da deliye her gün bayram.

Dolayısıyla yazıyoruz, tanığız, kayıtız, kanıtız.

Çok basit: Al Gore yalan söylüyor: Villasının elektrik tüketimi, benim tüketimininin yıllarına eşit. Ondan sonra da, kalkmış enerji tasarrufundan söz ediyor.

Hep dedim ya:

Yalanlarını kendilerine söylüyorlar. Biz yutmuyoruz.