Al ömrümü gülüm...

yüreğim ellerinde gülüm...

Gel seninle bir anlaşma yapalım sevgili...

Ben sana ömrümü vereyim; sen bana bir tek gülüşünü…

İkimiz de zor geçmişiz hayatın bizim için hazırlamış olduğu çok dolambaçlı yollardan biliyorum.

Gülüşü güzel insanlar o gülüşün bedelini mutlaka ödemiştir, bunu da biliyorum.

Her kıvrımında o güzel dudaklarının bedeli yürekle, ruhla ödenmiş bir yaşanmışlık var görüyorum.

Acıya, yokluğa, yalnızlığa, çaresizliğe direnerek; zerre zerre damıtılarak elde etmişsin o gerçek ve güzel gülüşünü; hissediyorum…

Ben her şeyin üstüne koydum gülüşünü,

Onunla başlıyorum güne, geceyi onunla bitiriyorum…

Çıldırtasıya gelince üstüme hayat,

Kaçıp koynumda sakladığım gülüşüne sığınıyorum…

Ey ruhumun, kalbimin ve aklımın tek gerçeği,

Ey bana bunca yıl boşa yaşamış olduğumu hissettiren,

Ey “keşke”lerin en büyüğü,

Ey dünyanın en güzel gülüşlü kadını,

Ey tek gülüşü ömürlere bedel kadın,

“Ey gülüşünde gizli duran hüznünü bile sevdiğim”,

Tek bir gülüşün yeter bana;

Ben sana ömrümü vereyim…

("Kubat - Al Ömrümü" türküsünü dilerken....)

Öykü Şiir Deneme ..