Alaeddin’in sihirli lambası ve cin

Payitahtta işler karışıp Arap saçına dönünce, karizması çizilen Rüstem paşa, bozulan moraline ilaç olur diye hafta sonunu Manisa sancağında geçirdi.

Kula kullukta kusur etmeyen haremağalarının, olağanüstü gayret ve çabalarıyla köy, kent ve kasabalardan toplanan kullar, sancak meydanında diz kırıp, baş eğerek hep bir ağızdan, “başımız yoluna fedadır paşam” nidaları ile el etek öpmeye başlayınca, Rüstem’in yağları eridi.

Ne söyleyeceğini zaten cama yazmışlardı.

Paşa yazılanları camdan okurken, öfkenin hiddetin esiri olduğunu cümle aralarına sıkıştırdığı nefret tohumları ile birlikte kustu.

Senaryosu yazılmadan filmi çekilen ve 17 Aralıkta baş rol oyuncusunun haberi olmadan vizyona giren, yolsuzluğun ve soygunun dizi filmi, canını fena halde yakmıştı.

Filmde yan rolleri paylaşan vezir ve vezir mahdumlarının ortaya çıkan kirli, kirli olduğu kadarda bol akçeli yüzü gişe rekoru kırmaya başlayınca, paşa çok ama pek çok hiddetlenmiş!

Meydanda konuşurken arenada matador kovalayan İspanyol boğası kadar öfkeli soluyordu.

Estikçe esti, gürledikçe gürledi!

Manisa sancağa Saruhan Bey tarafından fetih edildiği tarihten günümüze böylesine kin dolu, nefret yüklü şiddetli rüzgarın esişine şahit olmamıştı.

Poyraz gibi esti Paşa, öfkesinden Gediz nehri dondu. Sığırcık kuşları sürüyle ulu parktaki Çınar ağaçlarını terk etti.

Asırlık çınar ağaçları, sığırcık kuşlarının sıcak nefeslerine ve minik bedenlerin ısısına muhtaç zemheri soğuğu ile baş başa kaldı.

Gediz ırmağının ak-pak akan suyu bile Rüstem’in kirli çamaşırlarını yıkamaya paklamaya, belli ki yetmeyecek!

Çırpınmalar boşuna.

Anadolu’nun saf ve yoksul halkı, samimi inancının nasıl suiistimal edildiğini elbette bir gün anlayacak.

Eline tutuşturulan 1 günlük yevmiye’yi elinin tersi ile geri itecek ve hakkını yiyenlerden hesabını kendi soracak.

Alaeddin’in Sihirli Lambasından çıkan Cin, masum Türk Milletinin emrinde.   

Taş yuvarlanmış- zemin kaymış sihirli cin ağzınızdan çıkacak emri bekliyor. Mutlaka taşı hak ettiği derinliğe gömecek, tüyü bitmemiş yetimlerin hakkını yiyenleri kayan zeminin altına gömecek!

Paşa’ya ücretli dinleyici taşıyan, servisin kaptanı Dursun diyor ki bir elinde flama, ötekinde bayrak, niçin dalgalanıyor bil bakalım?

Bilmeye ne hacet? Arif olan anlar, görünen köye kılavuz olmadan da gidilir.