Alantur

Alantur Kulubu hep duyarız. Gidemeyiz. Bizim koyun içinde. Iki adım ötede. Üç kardaş, mayolarımızı giydik. Sahilden yüruüdük. Maksat Alantur'u biraz yakından görmek.

Alantur'un onunde ki kumsala şezlonglar sermişler, şemsiyeler açmişlar. Biz şezlonga oturmadık, bir kenera öylesine ilişip, turistleri gözlüyoruz.

Yanimiz da ki şezlongda ki hanim belli ki Türk. Bizim de Turk olduğumuzu anladı. Bizden rahatsiz oldu.

Gavurlar Türk görmeye gelmiş, bizim Türkler Türk istemiyor...

Bize "burada oturamazsınız." dedi. Biz kibarca, hanımefendi dedik, şezlongda değil, kumda oturuyoruz. Hırslandi. Otelin çalışanları geldi. Kolumuzdan tutup götürdüler. Jandarma bölgesi. Jandarmayi aradılar. Biz küçük kardaşımıza, sen eve git, biraz para, bir de kimliklerimizi getir, dedik. Koştu, gitti. Biz komutanı bekliyoruz.

Komutan çıkıştı. "Niye insanları rahatsız ediyorsunuz?" Etmedik, komutan. Olur mu, müdürün karısı diyor...Hem siz kimsiniz, ne ararsınız, ne yapıyorsunuz? Kimlik? Yok dedik. Geliyor... Karakolu aradı. Yuzbasiya rapor verdi.

Bizim kardas çabuk geldi. Ellerinde kimliklerimiz. Uzattik komutana. Biri kirmizi. öteki yeşil kapakli bir defter. Birinde Yuzbaşi, öbüründe T. C. Hakimlerine Mahsustur, yazıyor.

Komutan özür diledi.

Biz boncuk satin alip, havuzun kenarina oturduk. Bira ismarladik kendimize. O hanım bizi gördu. Adamlari çağırdı. Bizi gosterdi. Kulağina birşeyler soylediler...

Alantur guzel yerdedir.

Dim çayinin denize karistiğı yerde su hem sıcak, hem soğuktur. Hem tatlidir, hem tuzlu. Yüzmeye doyum olmaz...