- Kategori
- Şiir
Aldanış ve özlem
Ben miydim aldanan yoksa sen mi beni aldatan
Ayrılık bir kez daha kapımda.
İçimde zemheri soğuğu, temmuzda kar yağıyor yüreğime,
Bu kaçıncı kış beni kilitlediğin.
-
Şimdi geceler haftalar kadar uzun, günler birbirine ulanmış,
Sensiz ne akşamlar huzur veriyor ne doğan güneş.
Nerdesin, kimlerlesin, hoş mu sun, mutlu mu?
Bu son şehir seni aradığım.
Nereye baksam seni görüyorum,
Kime baksam sen değil.
Seni tanıyanlarla seni konuşuyorum,
Kelimeler kifayetsiz, susuyorum.
-
Hangi akşamdı hoşça kal deyip gidişin,
Hangi güne uyanmıştım sensiz.
Kaç gün geçti üstünden kaç soğuk gece.
Saymayı bıraktım meçhul zamanları yaşıyorum.
-
Hangi yol sana varır kestiremiyorum,
Okyanus da pusulasız gemi, ben öyleyim.
Otobüsler çalışmasın trenler kalkmasın,
Sana olan yollarım kapansın, istemiyorum.
-
Her akşam çay içtiğimiz kafeye gittim
Çay söyledim kendime, birkaç yudum içtim beğenmedim.
Sensiz burada oturmanın da anlamı yok anladım.
Veda ettim garsona seni bıraktığım masada.