Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

06 Ocak '07

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Aldatan aldanır.

Aldatan aldanır.
 

-Nereye gidiyorsun?

Kadın yıllardır bir yastığa baş koyduğu eşine bunu sordu. Eşi sessizce küçük bir valize giysilerini yerleştiriyordu.

-İçim daraldı,

-iş yerinde çok bunaldım biraz bir yerlere gidip kafamı dinleyeceğim.

-Bir arkadaşın şimdi boş olan yazlık evine gitmek istiyorum.

-O da nerden çıktı?

-Üç çocukla beni yalnız mı bırakacaksın?

-Kaç gün kalacaksın?

Sorularını ar darda sıralarken yüreğine bir şüphe çoktan düşmüştü .
-Fazla kalmam .

-Üç beş gün falan.

-İş yerinden izin aldım.

Adam bunları söylerken fark etti ki hiçte rahat değildi, kadın bir şeyler hissetmişti sanki. Gözlerindeki yalan söyleyenlerin kaçamak bakışlarını bir türlü saklayamıyordu. Aylardan kasımdı, havada yoğun bir sis vardı, göz gözü görmüyordu.

-Hava çok kötü .

-Bula bula bu günümü buldun gidecek?.

-Endişe ederim..!

-Vazgeç sonra gidersin.!

Kucağında henüz altı aylık kızı ağlamaya başlamıştı. acıkmıştı. Diğer iki çocuğuda babalarının gidişine üzgün bakıyorlardı.

-Hadi git bakalım.

-Eğer gidişin dediğin sebeptense yolun açık olsun!

-Değilse Allah bilsin artık! Hiç olmazsa ne düşündüğünü açıkça söylemese de şüphesini bu imalı sözlerle belirtmişti ya, rahatlamıştı.

-Allahaısmarladık, çocuklara iyi bak!.

-Ben bir iki güne gelirim.

-Bu parayı ekmek parası yaparsın!diyerek karısına kaçamak bir öpücük kondurup evden çıktı.

-Hayrola arkadaşım !sabah, sabah üç çocukla bu ne telaş gelmişsin?.

-Sorma ....abla benimki bu sabah sudan sebeple ....gitti, ona inanmadım yüreğimde bir darlık vardı biraz rahatlarım diye sana geldim.

-o.....hanım hoş geldin!

-Merak etme erkekler böyle delilikleri bazen yapmak isterler.

-Korkma ...yanlış bir şey yapmaz..diye seslendi arkadaşının eşi.

Arkadaşıyla gün boyu oturup evlilik üzerine konuştular... hanım daha yaşlı ve tecrübeliydi. Ona inandı çocuklarını alıp eve döndü. Ezan okunuyordu. İçinden, ''her şeyin hayırlısını nasip et Allah’ım ''diye dua etti kadın.

-Kim o..?

Kadın sabah;sabah çalan kapıyı açtı..Aman Allah’ım eşi bir sonraki günün sabahı kapıda bitivermişti..Niye gelmişti ki?..Hani kafa dinleyecekti? Hiçte dinlenmiş gibi bir havası yoktu...Gittiği yerden bir gece kalmış ve dönmüştü.

-Hayrola ne oldu?dedi kadın sevincini belli etmeden. Fazla konuşmadılar da. Çocuklar babalarının gelişne ne çok sevinmişlerdi.

Ertesi gün eşi işe başladı. Yaşamlarında değişen bir şey yoktu ama sanki sessiz konuşmalar yapılıyordu da kimse duymuyordu.. Bir akşam sadece şunları konuştular;

-Hava çok kötüydü, yola devam etmedim, ... inip bir otelde sabahladım.. geldim.

-Yalnız mıydın?

-Evet kim olacaktı ki?

-öyle olsun...anlatmak istediğin başka bir şey varsa dinlerim...

Adam iyice mahcuptu şimdi..bu kadın içini mi okuyordu?...

-Hayır ne olsun ki?

-Bu gün eve bu celp geldi, açıp baktım mahkemeye çağırıyor , ne yaptın da geldi..?

-Bir şey değil ya! bir yanlış anlamadır mutlaka...öğrenirim sen merak etme!

Adam mahkemeye gidince anladı. Aslında bir otelde değil bir evde sabahlamıştı, kaldığı evin sahibi de onu hırsızlıkla suçluyordu. O evde beraber sabahladığı kadın sözde ev sahibi kadının altınlarını çalmıştı.. Hani ev boştu? Hani arkadaşının eviydi? Hani otelde yalnızdı? Şimdi bunların cevabını eşine nasıl anlatacaktı? Anlatmaya mecburdu çünkü işin ucunda hapis cezası, işinden men, yada kefaret ödeyerek şikayet edenin şikayetini geri alması vardı .

-Sana anlatmak istediğim şeyleri sözümü kesmeden dinler misin..?

-Sonra İstersen kız bağır.

-Hepsini hak ettim!

-Beni af eder misin?

Eşinin dizlerine kapanmıştı, bir yandan da çocuk gibi ağlıyordu.. Allah büyüklüğünü göstermişti. Her şeyi bir, bir anlattı. Heyecanla başladığı şey kabusa dönmüştü.. bir hevesti.. yanılmıştı...

-Seni çok seviyorum..

-Ne olur beni affet!

-Bunu şimdi daha iyi anlıyorum...!

Saatlerce konuştular.. iki tarafta eksiklerini ortaya dökmüştü. Olan olmuştu..!

-Seni anlıyorum ..

-Seni ihmal ettiğimin farkında değildim..

-Ev işi, çocuklar, sorumluluk derken birbirimizi unutmuşuz..sonucu da bu!.

-üç çocuğumuz var, onların hatırına unutmaya çalışacağım.

-Çalışacağız başka çare yok!

-Ama affetmem yıllarımı alacak.....

-Bunu bilmelisin!dedi kadın.

Kadınında desteğiyle para bulundu, kefaret ödendi, mahkeme bitti..!

Aradan yıllar, yıllar geçti.... Bir aradalar.. Ayrılmadılar... ama ikisi de hiç unutmadılar!..

Bu hikayenin sonunda da bir tavsiyem var; Aldatan aldanır..!!

 
Toplam blog
: 285
: 1333
Kayıt tarihi
: 09.12.06
 
 

Zonguldak doğumluyum. AÖF Mezunu olup, üç çocuk annesiyim. İki de torunum var. Şiir, doğa yürüyüş..