Aldatma = Ölüm

Adam, karısıyla sevgilisini yatakta bastı, ikisini de bıçaklayarak öldürdü!

Merak ettim, habere yazılan yorumları okudum, çoğunluğu erkek olduğunu tahmin ettiğim kişiler “Başka ne yapılırdı ki, namus bu!” tarzında yorumlamışlardı, birkaç tane ise “Aldatmak hoş değil ancak cezası da ölüm olmamalı” şeklindeydi…

Aldatmak, adı üzerinde, kandırmak! En çok da bu koyar kişiye, kadın gözüyle!...

Aldatılmanın en ağır yanıdır bu!

Erkek gözüyle ise öncelikle namus meselesi…

Her ne anlamda olursa olsun, aldatmak, yanıltmak hoş bir durum değildir ancak gelin görün ki içinde bulunduğumuz toplumun özünü neredeyse kandırmak oluşturuyor.

Patrona gereksiz yere yalakalık yapıp da arkasından küfür etmek de bence hemen hemen aynı kefede, ne eleştiriyi becerebiliyoruz doğru dozda, ne de eleştiriye gelebiliyoruz!

Bir araştırma yapılsa, bu aldatmanın da altından kim bilir neler neler çıkacak, kolay yere aldatmaz bir kadın zira…

Geçenlerde de yazmıştım buna benzer şeyleri, tekrar etmek istemem, ama kısaca yine dönüp dolaşıp sağlıklı, mantıklı bir toplum için öncelikle özgüven gereklidir diyorum!

Evlendiği kadına tecavüz etme hakkını kendinde bulan, dayak atmaktan çekinmeyen, küfürünü eksik etmeyen, kişiliğini yerden yere vurma hakkını kendinde bulan bir adam için bunlar namussuzluk değildir de, karısının aldatmasıdır mesele ve namusu ise ancak kan temizler, zihniyetlerine göre!

Kaç kadın kocasını yatağında sevgilisiyle basmıştır ve kaçı haber olmuştur sizce?

Kaç kadın öldürme kararı almıştır böylesi bir durumda?

Gücü yetmediğinden midir sizce?

Toplum hazırladığındandır bence…

Erkek yapar! Neden yapar, erkektir çünkü, elinin kiri!

Ama… Kadın namusudur erkeğin! Nasıl bir namussa artık!...

Kahvede otursun adam, içki, kumar parasını karısı yetiştirsin tarlada çalışarak, üstüne üstlük dayağını yesin, “Canım istemiyor bu gece” deme hakkı da olmasın, hani bir dese, saçından tutulduğu gibi, tekme tokat tecavüz, bunlar namus dahilinde… Erkek gözüyle…

Maalesef ki toplumu yönlendirenler de erkekler olmuş yüz yıllardır, türban bile erkekler tarafından bu nedenle korunma altındadır!

Adam işkilleniyormuş… Ayol, bir sor karına, belki söylemeye de kalktı da konuşturmadın.

Bir dön de bak kendine, neyi nerede eksik yapıyorum diye!

Hadi diyelim, her şey doğru düzgün kendince, karın da durduk yerde aldattı, ki yine söylüyorum, durduk yerde aldatmaz hiçbir kadın, aldatıyorsa da klinik bir rahatsızlığı vardır, boşan kardeşim!

Öldürme hakkını ne hakla bulabilirsin ki kendinde?

Yazık değil midir çocuklarına, ailelerinize…

Ne oldu şimdi, sen hapise, onlar mezara, kim bakacak çocuklara, namus mu ekmek getirecek, annesizliklerini, babasızlıklarını namus mu giderecek, onlarda mı en ufak bir uzlaşamama durumunda adam öldürecek?

Çocuk dünyaya getirmek kolay, zor olan düzgün bireyler yetiştirebilmek!

Çocuklarını gerçekten de düşünen bir insan, yatak üstü basma aşamasına gelmeden konuşur, yolları ayırırdı!

Hadi diyelim oldu, olabildiğince çocuklara duyurmamaktır esas olan, travmalarını düşünür insan, psikolojilerini, olabildiğince duyurmadan boşanırsın, herkes kendi yoluna…

Duruma göre velayetlerini alırsın çocuklarının, kötülemeden annelerini ama bunlar için kişilik olarak büyümüş olmak gerek ve ne yazık ki bedensel gelişimle aynı hızda gitmiyor bu kişilik dediğimiz meret, ekmek suyla da büyümüyor yalnızca, örneğin çocuğunun kişiliğinin büyümesi için annenin hatasını gizlemek gerekiyor bazen, bu durumda olduğunca…


Gülgün Karaoğlu
Temmuz,25/08