Aldırmam

Bazen bir keman çalar,
Yanından geçerken o meyhanenin.
İçli bir ses şarkı söyler,
Hüzün gözyaşı dolu.
Söylerken sesi titrer bazen,
Ağlamaklı, gönül yorgun.
Yavaş yavaş yürür giderim.
Bazen bir rüzgar eser,
Hırçın savururcasına,
Yapraklar solgun.
Aldırmam yürür giderim.
Gece yavaş yavaş çöker,
Kaldırım taşlarına caddelere .
Sarar yavaş ca yok edecek gibi ,
Yavaş yavaş yürür giderim.
Zaman sanki vurgun gibi,
Öyle vurur ki,
Sen anlamadan geçip gider.
Elinden herşeyi alırcasına.
Dönüp baktığında geriye,
Neleri hatırlarız bilemem
Aldırmam yürür giderim.
Yolun sonuna kadar.....

Yalçın Çobanlı