Alev içinde kuşlar yanıyor

Hazırlıyor deli bir rüzgar geceleri kışa

Issız ve yıldızsız bir yolda soluksuz

Gölgelere takılmış gidiyoruz

Ölen bir ulusun çığlıklarına takılmış

Alev içinde kuşlar yanıyorlar

Tüm insanları yardıma çağırıyoruz

Kadın,erkek,çocuk hemen gelin

Uğruna döğüşülecek ne var ki

Güneş,pırıl pırıl kansız bir gökyüzü

Toprağımız,ailelerimiz

Her anımı kırık bir şarkı dolduruyor

Ölülerimizin her biri bir kahraman oldu

Onlardan öğreniyoruz her şeyi

Açlık,meyve ağaçlarına dönüşüyor

Sevecenlik,çiçeklere

Bu yokluk dünyasında

İnsanın en büyük yalnızlığı

Kendini ölüme vermesiyse

Onu yalınız bırakmayın

Boğazlanan koyunlar bile sese çıkarır

Ülkem sessiz

Özgürlük kuşlarının kanatlarına

Korkuyu dikenlere inanmayın çocuklar

Unutmayın sağanak yağmurda

Ateşi söndürmemek maharet

Korkamayın çocuklar korkmayın

Ben korkmuyorum

Yüreğimi bavulum da taşıyorum

 10 /10 / 2005    Mehmet Özgür Ersan