Ali topu tut, bana at; koş Ali koş

Bilgi, öğrenme hayatınızın ne kadarını alıyor dersiniz? Ben söyleyeyim: Yarısını. 40 yılını 80 yıllık hayatını öğrenmek için geçiren adama ne derler bilmiyorum. Ben aslında gerçek bir İstanbul beyefendisiyim. Hayatımda bir kimseye lan dediğimi  hatırlamıyorum. Ama yanlışlar insanı deli ediyor kardeşim! Sizden istenen bu, biliyor musunuz? 80 yıllık hayatınızın 40 yılını bir şeyleri öğrenerek geçirmeliymişsiniz. Kim diyor bunu? Âlimleriniz.

Allahtan sizler tembelsiniz de bu gerçekleşmiyor. Onlar söylüyor, siz yapmıyorsunuz. TV’ de sokaktaki vatandaşın cumhurbaşkanımızın adını bilmeyişine “ne kadar aptal” diye gülüyoruz. Oysa asıl aptal biziz. Ne yapacağız cumhurbaşkanının adını öğrenip. Ben dünyayı biliyorum ama kı...ımda don yok. Cumhurbaşkanının adını bilmeyen o kişiye gidin bakın her şeyi yerli yerindedir. Zamanında Yedikule zindanlarındaki şarapçıların içinde prof’lara, dâhilere çok rastladık. Dünyayı bilmek bir b…a yaramaz. Aslında bilmemiz gereken şeyler o kadar az ki. 

Bir ulu kişi “Bana bir harf öğretenin kölesi olurum” demiş. Ve onu takip eden maydanozlar köle olmuşlar. Bilginiz sizi kurtardı mı? Ben size Türkiye’yi yönetecek kapasitede insan göstereyim. Vallah billâh sokakta dileniyor.

Ülkemin beyni dolu cebi boş insanları, sizin ilacınız benim! O âlimlere inanıp beni dinlemediğiniz takdirde ömür boyu sürünürsünüz! Senin KPSS kazanarak girdiğin sumen altı 3000 maaş bitti. Artık KPSS kazansan da giremiyorsun. Adam KPSS’yi kazanmış, 8 yıldır atanamıyor; çadır kurup oturma eylemi yapıyor. Yarın o da yetmeyecek; açlık grevi yapacak. Ama sizler körsünüz; hala dershanelere ve saçma sapan üniversitelere  koşuyorsunuz.

Artık yeni bir trend gerekiyor. Ki yapılan zaten yanlıştı. Masada oturarak çalışma mı olurmuş. Hem de 3 milyon kişi. Onlara yılda 80 milyar dolar para veriyoruz. Onlar bize ne veriyor?  Sal dağlara ot yolsun; ineklere veririz, sütümüz olur!

Bilgi ve tahsil konusundaki bu abartıyı kırmak lazım. Kusura bakmayın, ben Gayseriliyim; beyninizi dolduracağınıza cebinizi doldurun. Geçmişte ömür boyu okumalar, hocalar diyarı Taşkent ve Bağdat’a seferler, Rönesans filam hep “insanları nasıl sömürürümü, köşeyi nasıl dönerimi” öğrenmek için yapıldı. Kendini insanlığa adayıp bir şey yapıp/icat edenler dışındakilerin amacı buydu. Kütüphanelerden çıkmayanların iki amacı vardı: İtibar ve para. 

Okumak yararlı bir uğraş. Bazı şeyleri bilmemiz gerekiyor. Bunları öğrenmek için de okumalıyız. İş/kariyer amacıyla tahsil de işin içine girince biraz fazla okuyoruz. Ama hayatın üçte biri hatta yarısı okuyarak geçer mi ya!

Biz hayatı değiştiriyoruz. Zor da olsa sizi toprakla tanıştıracağız. Hayatın böyle yaşanmayacağını, böyle bir hayatın aslında olmadığını/olmayacağını öğrenmeliyiz. Dickens okuyarak pişirdiğim çorbayı yiyemezsin. Valla kusura bakmayın herkes üretime katılacak. Elinden bir şey gelmiyorsa  Cem Yılmaz şakaları yapın. Bu hayatın geleceği yok. Dünyayı değiştirmedikten sonra bilsen neye yarar. Bu gidişle çoğunuz Maltus mağduru olacaksınız.