- Kategori
- Şiir
Alimin Cühelâsı
Bilir misin nasıldır âlimin cühelâsı
Her şeyi bildim sanır oysa yoktur fetvâsı
Bilmeden kulluk eder lanetlenmiş şeytana
Seni beni beğenmez başımızın belâsı
Arapçaya sığınır kendi dili zül gelir
Okumaya ne hacet duyduğuyla yetinir
Nerde hurafe varsa hemen dine giydirir
Mal mülk hepsi fani der oysa yoktur takvası
Kur’an okur Arapça mealinden bihaber
Sorsan manası nedir sana zındık mısın der
Eksik etek arkada kendisi önde gider
Dünyayı o yaratmış sanki öyle havası
Muska yazar su okur ondan şifa umarsan
Allah rızasınadır bedelini sorarsan
Yine de hayır demez yan cebine koyarsan
Ahret için dese de dünyalıktır kavgası
İşlediği ameller İslam’ın adınadır
Oysa farkında değil nasıl yanılgıdadır
Küffara ne gerek var böyle âlim çokçadır
Bu nedenle kapanmaz dinimizin yarası
Ey gafil uyan artık fitnelere kapıldın
Allah’ın kullarına hükmetmeye başladın
Kuldan kula kul olmaz buyurmuştur yaradan
Rüzgârlara gelesin dinimin yüz karası
Onca yaşananlardan hiç mi ibret almadın
Helâk oldu kavimler yine mi anlamadın
İlim irfan dururken cehalete doymadın
Aklın sıra gidersen müthiş olur ezası
Dinle beni ey gafil sana bir çift sözüm var
Yanılıyorsun deme gören bir çift gözüm var
Bırak şarlatanlığı buna da bir çözüm var
Bunda ısrar edersen vardır mutlak cezası
Melanî’yi dinlersen gerçek âlim olursun
Ne güzeldir bilirsen Arapça da okursun
Ama kendi dilinde mealde tad bulursun
Tefsirler yetmez ise hadislerdir çaresi
Tahsin MELAN