- Kategori
- Şiir
Alıngan
gece boyu titreye titreye yandıydı mum
sayıklayıp durdu duvarda gezinen gölgeleri
yüzünü saklayan soğuk bi keder dolanıp durdu
ağır sustu
içerde yağmur sesi
kıyamet
kapısı ardına kadar açık unutulmuş
şimdi daha iyi anlıyorum ödünç bi sesle çıkıyor
elin yasına ağlamak
yoğruldum çok
anne eli değmiş gibi sırtıma kuruttum terlerimi
sıvazladım elim yettiğince
sardım
sabah güneşine serdim yastıklarımı
alıngan