Allah bir kapıyı kaparsa, bin kapıyı açar.

Bazen kaçırdığımız çok fırsat oluyor. Günün koşturmacası, rutine dönüşen telaşlar arasında fark edemediğimiz veya fark etsek bile boş verdiğimiz çok duruma şahidiz.
Yine bunların dışında ardından yakındığımız durumlarda söz konusu tabii ki.
İş, aile veya özel yaşamımızda karşılaştığımız kayıplar üzüntüsü var üzerimizde.
Aslında yüzümüze kapanan tüm kapılar, bir çok kapıyı sunuyor önümüze... Bilmiyoruz.

Bu aralar çok sık kullandığım bir kalıp var... "Görmek ve bakmak arasındaki fark" diye. Önemli olan bu aradaki farkı da fark edebilmekte.
Bir kapının kapanışı, bir olayın bitişi hatta çok heveslendiğimiz bir durumun hayal kırıklığı yaşatması gibi...
Güzel şeyler de oluyor bu hayatta. Kapılar kapandığı gibi, önümüze göremediğimiz kırmızı halılarla yollarda seriliyor.
Dikenler, taşlar ayaklarımıza dolandığı gibi; çiçekler ve kuşlar da döşeli başka yerlerde...
Güzel bir şeyin olabilmesi için, güzel zannedilen çirkinliğin gitmesi gerekiyordu. Hepsi bu.

Belli bir kadere sahibiz.
Bir şeylerin olmaması; ne bizim beceriksizliğimizden, ne şanssızlığımızdan...
Her şeyin bir sebebi var, olmuyorsa da hayrından.
Etrafınıza daha dikkatlice bakın, mutlaka gözünüzden kaçan güzel bir ayrıntı vardır ve sizi öylece bekliyordur.

Ya da çok yakında sizi bulacaktır.