Allahım aklımızı başımızdan almasın

Günlerden birgün bir arkadaşımız yurda gider orada kalır.
Arkadaşımız yatsın namazını kılmak için hazırlanır.
Ardından namazlasını serip yatsın namazını kılmaya başlar.
Arkdaşımız secdeye eğildiğinde saçlarının önüne döküldüğünün farkına varır ve elleriyle düzenlemeye çalışır. Arkadaşımız hiç düşünmeden namazının dört rekatını kılıp bitirir.
Ama ardından bir kahkaha, bir çığlık duyar...
Bütün yurt başına toplanmış, etrafını sarmış arkadaşımızı seyrederler.
Hiç kimsede demez namazın yalnış oluyor diye...
Arkadaşımız yine aldırış etmez bu seferde farzına başlar.
Saçları öyle dökülürkine önüne şaşırır bu sefer...
Allahım bugün saçlarım nye böle yapıyor der, ellerini başına sürer ve başında örtüsü yok... Onca rekatları başı açık kılmışım der...
Bütün yurt neden başında olup kahkaha attığını anlar ve neden uyarmadınız diye kızar ama ardından arkadaşımızda gülmeye başlar...
Ama arkadaşımızın her gülüşünün ardından bir gözyaşı vardır...
Daha sonra arkadaşımız sineye çekilip ağlar...
Öyle acıyla kıvranırki, Allhım aklımı başımdan alma, beni bağışla beni affet diye yalvarır...

hacer teke