Allegro

Piyanoya sıkışmış bir hayat; ne çok gece, hep gece, karanlık, daha bir siyah yıllar, duygusuz: yoooo!...

Ufff ne kadar karanlık bir film, bu filmi gece seyretmek zorunda mıydık Aşk, al şu yıldızları, hepsini al içeriye, yoksa...

Piyanonu çal çocuk, piyanona konsantre ol, başka bir şeyle ilgilenme ve sözünü dinle o kadının, iyi dinle ve hep onun dediklerini yap; inanıyorsun değil mi kadına?
Tekerlekli sandalyesiyle "Bölge"de gezen adamın demesine göre, adam piyanoya adayınca kendini, ruhunu kaybetmiş. O çocuğun gönlünde bir kutu varmış, o kutunun içinde de o aşk; ulaşabilecek mi kutuya, ulaşıp kutuyu açabilecek mi ve aşkı...

Çocuk büyüdü, o adam oldu, piyanist, çaldı çaldı çaldı ve gün geldi o kadın, o kutunun içindeki kız çıktı ortaya ve adamın, piyanistin gönlüne girdi, çıktı, girdi.

Beni seviyor musun? diye sordu kadın.
Seviyorum, dedi adam.
Ya ben seni seviyor muyum ya da ben,
seni seviyorum, desem,
bana inanır mısın?
Bilemem, dedi adam.

Buz gibi bir piyanist, tuşlarda duygusuz; be adam kadın düşüyor dünyadan, dünyandan farkında değil misin!!!

Bütün suç o çocuğa piyano piyano piyano diye diye diye dünyayı unutturan diğer kadında mı, eğitmende!

Sen filmin içinde dışında, Aşk'ın elleri ellerinde, anlayamadın adamı, kadını, "Bölge"yi, diğer adamı, diğer kadını, geceyi, niye hep siyahtı, karanlığı, çözemedin, çözüldün müzikle.

Bölge öbür taraf mıydı, yaşamın olmadığı yer ya da yaşamın ta kendisi; "Bölge" insanın iç dünyası mıydı, ta kendisi ya da hayal veya rüya, olmadı delilik noktası; "Bölge" gölgeydi belki de, her şeyin gölgesi o yer.

O çocuk
büyümedi
büyüyemedi
büyümek istemedi
yaşlanmaz eğitmen
eğitmeni eşliğinde
söz dinler
sözden çıkmaz
piyanoyu öğrendi
öğreniyor
çalıyor
çok duygulu
hayır hayır
duygusuz
salt teknik
çalıyor
dokunuyor tuşlara
hayır hayır
dokunmuyor
vuruyor tuşlara
adam o adam
piyanist
"Bölge"de
gölgesiz yaşıyor.