Almak vermek işte bütün mesele bu

Dün yapılan açıklamalara göre,ülkemizde kredi kartları ile Yunan ekonomisinin cari hacminden daha fazla harcama yapmış yurdum insanı. Yapsınlar helal olsun benim insanlarıma. Daha iyileri mi yiyecek giyecek onca güzel nimeti. Fakat atlanmaması gereken bir husus var. Bir zamanlar üreten ve kanaatin ne anlama geldiğini bilen ülkem insanı, tüketim makineleri haline getirilmeye başladı ve gün gelip bu tüketim makineleri kendi kendini yok edecek diye de aklım çıkmıyor değil hani. Aklımızı başımıza almadığımızı varsayarak ortaya çıkması muhtemel senaryolara bir göz atalım. Asla elde ettikleriyle mutlu olmayan çocuklar ve bu çocukların taleplerini yerine getirebilmek için heba olan ebeveynler. Eşinin, çocuklarının ferah içinde yaşamasını sağlamaktan başka çabası olmayan aile babalarının, kredi kartı borcu yüzünden damlarda çatılarda intihar girişimleri. Allah muhafaza. Felaket senaryosu gibi görünsede pek çok küçük orta ve büyük ölçekli işletmeler için de durumun bundan pek farkı yok. Ekonomik anlamda kredilerle nefes alıp veren bir ülke olma yolunda emin adımlarla ilerliyoruz. Tüm ülkede yıl sonu blanço açıklamalarından yola çıkarak en baba kar açıklayan kurum ve kuruluşların finans sektöründen olması da şaşırtıcı olmasa gerek.

Elimizi ayağımızı çekelim almayı vermeyi bırakalım demiyorum. Daha dikkatli olalım lütfen diyorum. Eğer duramıyorum, kendime mukayyet olamıyorum ille de almalıyım diyorsanız, ilk önce aklınızı başınıza alın diyorum efendim. Saygılar hürmetler...