Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

22 Mayıs '08

 
Kategori
Öykü
 

Alo orda mısın (4)

Alo orda mısın (4)
 

http://blog.milliyet.com.tr/alo-orda-misin--3-/Blog/?BlogNo=110795'

 

Anne ben hamileyim ' dedikten sonra annesinin attığı tokat Nazan' ı biraz rahatlamıştı. En azından şimdi annesi olayı daha ciddiye alacak ve babasını da evlilik için ikna etmek zorunda kalacaktı.

O günden sonra evde anne kız arasında soğuk rüzgarlar esmeye başladı. Birbirleriyle hiç konuşmuyorlar göz göze bile gelmekten kaçıyorlardı. Babası bu duruma bir anlam veremiyordu.

Evdeki gerginlik onu çok rahatsız etmeye başlamıştı. “Ne oluyor size böyle kavga mı ettiniz?” diye sorduğunda kimseden çıt çıkmıyordu. Bu sessizlik bir hafta sürdü.

Bir sabah Nazan yataktan babasının sesiyle uyandı. Sesi çok sinirli geliyordu. Evde bir kıyamet kopacağı belliydi. Nazan korka korka salona babasının yanına geldi. Annesi de salondaydı.

Babası yeşil koltuğu göstererek, “otur şuraya!” diye bağırdı. Nazan sessizce oturdu. “ Duyduklarım doğru mu?” diye kükredi babası. “Hamile misin?”

Nazan cevap vermedi, başını öne eğdi. Babası, “bunu sana kimin yaptığını bana hemen söyleyeceksin” dedi. Nazan babasından bunları duyduğu için çok utanmıştı. Babasının hiddeti giderek artıyor, “kim yaptı diyorum sana” diye bağırıyordu. Nazan babasını daha önce hiç bu kadar sinirli görmemişti. Yalvaran gözlerle annesinden yardım istedi. Annesi babasının elini tutarak ona sakin olmasını böyle bağırarak bir yere varamayacaklarını söyledi.

Babası yüzünü ovuşturarak karşısındaki koltuğa oturdu, “tamam sakinim ama bunu bize nasıl yaparsın, hiç utanmadın mı biz seni böyle mi yetiştirdik? Daha o kadar küçüksün ki sana bu kötülüğü yapanı bir elime geçirsem onu kendi ellerimle boğacağım” dedi. Bunları söylerken gözünden yaşlar süzülmeye başladı.

Nazan babasını ağlarken görünce çok üzüldü elleriyle yüzünü kapattı, o da hüngür hüngür ağlamaya başladı. Bu işin bu kadar zor olacağını hiç düşünememişti. Sevgisi uğruna annesini babasını hiçe saymıştı. Annesiyle babası bir tarafta kendi bir tarafta ağlıyordu.

Babasını annesini bu halde görmeye içi daha fazla elvermedi. Onlara gerçeği söylemeliydi. Herşeyi açıklayacaktı. Ağlayarak yerinden kalktı, “babacımmm” diyerek sarılmıştı ki babası, “söyle o pislik herife yarın hemen seni istemeye gelsinler” dedi.

Nazan karışık duygular yaşıyordu. Sonunda istediği olmuştu ama nedense sevinememişti. Başını, "pek"‘ anlamında salladı ve "odama gidebilir miyim" diye sordu. Babası, "git gözüm görmesin seni" dedi ve Nazan ağlayarak odasına gitti...

 
Toplam blog
: 1929
: 661
Kayıt tarihi
: 11.11.06
 
 

  Hayatı ciddiye almam, emeği çok ciddiye alırım. Dünyanın en vazgeçilmez üçlüsü; çocuklar, çiçek..