Altan Erbulak: 20 yıl sonra

Ustaya Saygı

1 Mayıs 1988’de Altan Erbulak İstanbul’da öldü. Çocukluğumdan buyana gerek radyoda gerek televizyonda gerekse basında saygı duyduğum bir sanatçıydı.

ne çok gülmüştük sana
büyük usta
senin için ikinci kez üzüldüm
(...)
şimdi de gittin
üzüldüm

ne çok gülmüştük sana
radyoda
bilen şoförü seçerdiniz halit kıvanç’la
moral hocası olurdun
gülerdik

ne çok gülmüştük sana
televizyonda
altan erbulak varsa
gülerdik

ne çok gülerdik sana
bilgisayar programı sunardın
ciddi ciddi konuşamazdın
gülerdik

spor sayfalarında çizerdin
şampiyonluk güzel kız olurdu
her takımın peşinde koşardı
politik çizerdin
iktidar güzel kız olurdu
her parti peşinde koşardı
çizdiğin bütün kızların yüzü aynı olurdu
güzel olurdu

küçükken milliyet’in ekinde çizdiğin tipin adını unuttum
tipini unutmadım
okurdum
gülerdim

fırt'ta arka sayfa boş kalacak
melih aşık penceresine kara perde çekecek
spor sayfasında boşluk nasıl dolacak

altan erbulak yaşadı
her verdi
tiyatroda
radyoda
televizyonda
basında
ve gitti

seni
güldükçe
anacağız
büyük usta

ankara
2-5-1988 01:10

Blognot: Öncelikle bu yazdıklarımın bir şiir olmadığını belirtmek isterim. Anlatmak istediğimi cümleler kurmadan anlatmanın bir yoluydu böyle alta alta dizmek, eskiden yazdığım zamanlarda da. 1 Mayıs 1988 günü Altan Erbulak’ın ölüm haberini alınca, o gece bilgisayarımın başına geçmiş ve içimden geçenleri alt alta sıralamıştım. 20 yıl sonra Altan Erbulak ustayı saygıyla anıyorum.

Ankara, 1 Mayıs 2008