Alzheimer hastalarına dikkat

Yaşlılıkla ortaya çıkan Alzheimer hastalığı,  unutkanlık ve  çeşitli zihinsel ve davranışsal bozukluklarına  yol açar. İlerleyici bir beyin hastalığıdır. Beynin belli bölgelerinde, bilinmeyen bir nedenle birtakım proteinler birikir. Bu da beyindeki haberleşmeyi sağlayan sinir hücrelerinin hasar görmesine yol açar. Bellek ve bilişsel işlevlerde günlük yaşam aktivitelerini kısıtlayacak derecede kronik ve ilerleyicidir.  Yaşamın orta ve ileri evrelerinde ortaya çıkar ve 50 yaş altında görülmesi pek nadirdir. Alzheimer hastalığının görülme sıklığı yaşla birlikte artar. Bu hastalığının ilk belirtisi genellikle unutkanlıktır. Her unutkanlıkda Alzeimer hastalığı değildir.Yakın zamana ait bilgileri hatırlama,   yeni bilgiler öğrenme güçlüğü görülür. Ayrıca konuşma bozukluğu, karar verme güçlüğü, kişileri tanıyamama ya da yolunu kaybetme gibi başka zihinsel sorunlar da baş gösterir. Alzheimer hastalarında tabloya çoğu kez davranış ve kişilik bozuklukları da eşlik eder. Özellikle hastalık ilerledikçe, birçok hastada depresyon, saldırganlık, huzursuzluk, hayaller görme, uyku bozuklukları ya da amaçsızca dolaşma gibi ruhsal sorunlar görülebilir. Bu hastalık ilerledikçe hasta kendisini kaybeder, kişileri tanıyamaz, bilinci kaybolur. Yolunu kaybeder, Yemek yeme ve yürümede güçlük çeker, tuvaletini tutamaz. Doktorlar bu hastalığı tamamen ortadan kaldıracak tedavinin bugün için olmadığını bildiriyorlar. Yalnız ilaç tedavisi ile yaşam kalitesinin artabileceğini, daha uzun süre kendisine bakabileceğine işaret ediyorlar. Bu konu ile ilgili iki tane anımı sizlerle paylaşacağım: İstanbul’da kuzenimi ziyarete gitmiştim, eşi 60 yaşında Alzheimer hastası. Bir gece salonda yatıyorum gece saat 3, birden salonun ışıkları açıldı,  kuzenimin eşi paltosunu giymiş, başına bir takke geçirmiş, hızla salondaki balkona açılan kapıyı açıp balkona çıktı, elini kulağına götürdü başladı ezan okumaya. Gecenin sessizliğinde ses tüm mahallede yankılanıyor. Koşup kuzenime haber verdim,  geldi ve içeri aldı. Bir yandan yakınıyordu: “Ah ben bununla ne yapacağım, boş bırakmaya gelmiyor, kapı açık olsa çıkıp gidiyor, 2 kez kayboldu zor bulduk.” Dedi ve eşini götürüp yatağına yatırdı, dış kapı ve balkon kapılarının anahtarlarını sakladı. Diğer bir anım: Rahmetli babaannem Ankara’dan Fethiye’ye bize misafir geldi. Katrancı koyu denilen deniz kenarına gittik. Herkes denize giriyor, yeğenimde mayosu ile plajda güneşleniyor. Babaannem bana: “Gelin hanım ne olur ben de şu çermiğe girip 2 tas su döküneyim.”  Diye tutturunca : "Peki “götüreyim ama sadece ayaklarını sokarsın olur mu canım” dedim, kabul etti, alıp oturduğumuz yerden 5 metre ilerdeki plaja götürdüm. Orda yeğenimi, yanında güneşlenen kuzenimi  görünce çok sinirlendi, kuzenimin  üzerine yürüdü ve: “Kadınların çermiğinde senin ne işin var, herifler buraya giremez kalk defol gâvurun oğlu seni.” Kuzenim güldü ve: “ Babaanne bende sizdenim beni tanımadın mı ben de kadınım.” Deyince babaannem: “Öyle mi kızım otur rahatsız olma.” Dedi. Gözyaşlarımı tutamadım. Allah kimseleri sağlığından etmesin, sağlıksız uzun ömür de vermesin. Sağlıklı mutlu günler dilerim.

NAHİDE ÇELEBİ