Amaç öğrenmek ve paylaşmak

Her insanın yaşadıkları, kendisi için bir derstir. İsterim ki her insan kendini yakından görmesini bilsin... Benim yaptığım, bildiklerimi söylemek değil, kendimi öğrenmektir; başkasına değil kendime ders veriyorum... Ama bunları başkalarına da anlatmakla kötü bir iş yapmıyorum: Bana yararı olan bu işin belki başkasına da yararı olabilir... 

 

Zaten benim hiç bir düşünceye eleştirim yok... Yalnız kendi düşüncelerimi yazıp paylaşmaya çalışıyorum; belki de delilik ediyorum, bundan zarar görecek başkası değil, benim; çünkü bu öyle bir delilik ki bende başlayıp bende bitiyor, hiçbir kötülüğe yol açmıyor... 

 

Her insanın hayatıyla ilgili yazdığı veya yazmak istediği düşünceleri olduğunu, paylaşmayı denediğini söylerler; ama onların, cesaretlerinin kırıldığı bir çoğunun adlarını bile bilmediğimiz için, benim yaptığımın tıpkısını yapıp yapmadıklarını söyleyemeyiz... 

 

Ruhumuzun ele avuca sığmayan akışını gözlemek, onun karanlık derinliklerine kadar inmek, türlü hallerindeki bunca incelikleri ayırt edip yazmak sanıldığından çok daha zahmetli bir iştir...  Sonra bir taraftan bu işin o kadar başka, o kadar garip bir zevki de var ki, insanı hayatın zorluklarına karşı mücadele etmeyi, hem de en acı yaşananlardan, değerli olduğunu düşündüğümüz dünya işlerinden çekip alıyor...

 

Uzun yıllardır düşüncelerim öğrenmek ve paylaşmaktan başka amacı olmadı; yalnız kendimi sorguya çekiyor ve inceliyorum.. hangi konuda neyi öğrendim neleri paylaşabildim...  

 

Başka duyguları da incelediğim de oluyor ama, bütün yazılarımda ''SEVGİ'' duygusunun yaşama anlam katacağı bilinciyle yazıyorum... ''SEVGİ''  de umudu yazmaya çalışıyorum...Daha doğrusu, öğrendiklerimi başkalarına bildiriyorsam, bunda hiçbir kötülük görmüyorum... Şunu da söyleyeyim ki öğrendiklerimle hiç de yetinmiyorum.. İnsanın kendini anlatmasından daha zor ve daha yararlı hiçbir şey yoktur üstelik, kalıcı bir şeyler bırakmak için insanın düşüncelerini paylaşması, kendine çeki düzen vermesi gerekiyor... Ben durmadan kendimi bilgilendiriyor ve geliştiriyorum, çünkü durmadan yaşamın vazgeçilmezi olan ''SEVGİYİ'' anlatıyorum... 

 

''SEVGİDEN'' söz etmek, sevdiğini söylemek bazı insanlarca yanlış anlaşılır olmuş, çünkü ''SEVGİDEN'' söz etmek her zaman kendini övmek gibi görünür, kendini övmekse ayıplanır olmuş. Ama ''SEVGİDEN'' söz etmeyi yasak etmek, yanlış olacağını düşünmek, hayata ışık tutmak yerine, duyguları karartmak olur...!!! 

 

Yorgun Kalemim