Aman dedikoduyu da hiç sevmem!

''Sen benim hakkımda ne demişsin?''.. Son dönemlerde duyduğum favori cümle. Nedir şu biz kadınların dedikodu merakı. Hadi anladık, altın günlerinin şıkını rüküşünü seçiyoruz, sonra neden ''Aman bu kadar lüks giyinmenin ne anlamı var ki, altı üstü 10 kadın toplanıp bir araya geliyoruz, ay bence çok abartı, hıh..!!'' veya ''Aman bacım sanki pazara gelmiş gibi giyinmişti, ayıp ayol onca insanın arasına çıkıyor kendine çeki düzen vermesi lazım, giymiş o paçavra gibi mintanı amannnn.. Dedikoduyu da hiç sevmem..'' gibi eleştiriler yapıyoruz? Genelleme yapıyorum ama sakın yanlış anlaşılmasın. Ben de tamamı ile gözlemlerimden ve duyumlarımdan yararlanarak sizinle paylaşıyorum. Kısırı sevmiyor muyum, seviyorum o başka.. :)

Ha bir de şu cümle var, hatta evlerinin önüne kilim serip çay içip çekirdek çipliyip yoldan geçenleri eleştiren komşu teyzelerin yegane tümcesidir; ''Amaaannnn.. Dedikoduyu da hiç sevmem!''

Hoopp!? Nasıl ya? E az önce sen değil miydin ''Nebahat Hanım kızını nişanlamış, Allah için damat daha güzel kızını kakalamış adama..'' diye arkasından dedikodu yapan. Yanlış mıyım?

Gerçi bizler değilmiyiz gazetelerin magazin eklerini elimize alınca gözlerimiz fıldır fıldır dönenler.. Şu ne yapmış, bu ne yemiş, kim hangi mekanda kimle sobelenmiş.. Magazine düşman değilim fakat bu kadar abartılmasına ve insanların özel hayatlarının bu kadar rahat irdelenmesine sinir olmuyor değilim. Sonuçta özel hayatına müdahale ettirmeyi sevmeyen bir toplumuz. Kimse kimsenin yaşamına karışamaz. Özgürüz biz! Kimsenin arkasından konuşmayız! Çalışkanız! Doğruyuz!Küçüklerimizi koruruz, büyüklerimizi sayarız! Ama hiç öyle; ''Amaaaaannnn... Dedikoduyu da hiç sevmem!'' demeyin! Tam aksine.
Dedikoduya bayılırız! Ona göre..

Saygılar....