Amasya

''Tacın gizemli şehri''

Şehzadeler ve Evliyalar şehri Amasya'ya seslendim gezgin ruhlar alemindeyken..

Siz bendeki Ferhat'la Şirin'i bilir misiniz bilir misiniz benim de o aşka nasıl yandığımı ?

Şimdi Amasya eteklerinde Pirler, iğneci babalar ve dersi tamam dedelerle çoğalıyorum az sonra Çar çobanla çobanlık yaparım..

Bir de bakmışsınız Ferhat’la Şirin oturmuş yamacıma anlatsana bizi diyor, ama sakın ağlama!

Ferhat'la Şirin'in Hikayesini duymayan bilmeyen mi kalmış ki bu zamanda?

Ferhat'ın işi o zamanlar da nakkaşlıkmış, Şirin’e sevdalımı sevdalıymış Ferhat'ta yiğit yiğit bir delikanlıymış...

O zamanlarda sarayları süslermiş, fırçasından dökülen zarafet Şirin’e olan duygularının yansımasıymış...

Amasya Sultanı Mehmene Banu’nun kız kardeşiymiş Şirin.. Gün olmuş dünürcü göndermiş Ferhat Şirin'e.

Sultan bu; Şirin’i vermek istemediği için olmayacak bir iş istemiş Ferhat'tan. “ Şehir'e su getir, Şirin'i al” demiş, demesine de su, taa Şahinkayası denen uzak mı uzak bir yerdeymiş...

Ferhat'ın yanan gönlü Şirin'e olan aşkına karşı bu zor der mi? Alır kazmayı eline, vurur taşın toprağın dibine... Kayalar yar yar diye diye yarılır, yol verir Ferhat'ın aşkı için suya.

Zamandır gelir geçer açılan kayalardan akan suyun sesi duyulur sanki şehirde.

Mehmene Banu, bakar ki çare yok kız kardeşi elden gidecek, sinsice planlar kurmaya başlar bir büyücü buldurur ve yollar Ferhat’a.

Su kanallarını takip eden, kazmanın sesini dinleyerek Ferhat’a gider büyücü...

Ferhat’ın dağları deldiği kazmanın sesi büyücüyü korkutur korkutmasına ama, hınzırca güler sonra da. “Ne vurur durursun kayalara böyle deli gibi, Şirin'in öldü der...

Bak bu da helvası senin için getirdim” der. Ferhat bu sözleri duyar duymasına ama beyninden de vurulmuşa döner. “Şirin yoksa dünyada yaşamak bana haramdır” der. Elindeki kazmayı öyle bir fırlatır ki havaya, kazma gelir başının üzerine bütün ağırlığıyla oturur. Ferhat'ın başı döner, dünyası yıkılmıştır zaten “ŞİRİN !” “ŞİRİN !” “ŞİRİN !” diye seslenişi yankılanır Amasya'nın eteklerinde..

Ferhat'ın öldüğünü duyan Şirin, koşarak gelir kayalıklara bakar ki Ferhat yerde cansız yatıyor.

Şirin bu durur mu atar kendini kayalıklardan aşağıya. Cansız vücudu uzanır Ferhat'ın yanına.

Su gürül gürül gelmiştir, akar şehire coşkusuyla ama, iki seven genç yoktur artık bu dünyada.

İkisini de oldukları yere gömerler hem de yan yana.

Şimdi her mevsim iki mezarda da birer gül bitiyor, bu güller bütün sevenlerin anısınaymış..

Ama iki mezar arasında ne hikmetse o günden beri bir de kara çalı çıkarmış.

Söylenen efsaneye göre, iki sevgiliyi yani bu iki gülü ayırmak içinmiş..

Allah bütün sevenleri ayırmasın efendim.

Kutlu Amasya'ya erenlere, erenlere gönül verenlere selam olsun.. O erenler ki hepsi hak dostu.

Sabiha Rana