Amerika da âciz kalabilir

ABD, aya çıkan,

Uzaya “uydular” gönderen, Mars’tan fotoğraflar gösteren, dünyanın en gelişmiş, en zengin devleti...

Elbette bu “süper güç” dünyanın da en “kudretli” ülkesi!

O kadar ki, bu dünyada her şeye “kâdir”olduğuna dair bir izlenim, hatta bir inanç var.

Hakikaten öyle mi?

Bu dünyada ona her yol açık, her şeye muktedir mi?

Meselâ, Irak’tan kendi arzusuyla mı çekildi yoksa çekilmek zorunda mı kaldı?

Orada, hakikaten bir zafer mi kazandı yoksa “boyunun ölçüsünü”mü aldı?

Verdiği kayıplar ne kadar?

Irak savaşında, “bir milyondan fazla Iraklı”nın öldüğü söylenirken, Amerika’nın kaybının “beş bin” civarında olduğu duyuruldu.

Bu doğru mu?

İnternette, ABD kaybının, açıklanan rakamın “5 ila 10 katı” olduğu iddiaları dolaşıyor.

Her eyaleti ayrı bir devlet büyüklüğünde olan ABD’nin, kendi halkını ve dünyayı kolayca yanıltabileceği ortada...

Ayrıca, kayıplar ölü sayısıyla sınırlı değil...

Kaç yaralı, kaç sakat var? Hatta “sapasağlam” ülkesine döndüğü halde ruhen sakatlanan kaç kişi?

x   x   x

Amerikalı, bir film yapmış, adı gayet iddialı: Cesurların Vatanı!

Irak savaşını anlatıyor. Dün akşam TV8 yayınladı.

Bütün askerlerde olağanüstü bir kaygı ve korku psikolojisi hâkim...

Her an, her yerde düşman ve onların saldırı ihtimali var. Nitekim saldırıyorlar.

Çok genç, çok güzel bir kadın asker elini kaybediyor.

Sonra, ülkelerine dönüyorlar.

Yara bile almayan askerler “psikiyatrik” tedavi görüyor.

Bunlardan biri “terörist” bir eyleme kalkışıyor ve vurularak öldürülüyor.

Biri, sivil hayata “uyum sağlayamayıp” tekrar orduya dönüyor.

Elini kaybeden güzel kız aşağılık duygusuyla “bunalım”lara giriyor.

Hepsi aileleriyle problem yaşıyor. Bunlardan “tabip subay” alkolik oluyor. Eşiyle yaptığı bir tartışmada “Orada aylarca kol ve bacak kestim.” diye ruh halini anlatmaya çalışıyor. Kestiği kol ve bacaklar tabii ki ABD askerlerine ait.

Söz konusu tabip, 15 yaşındaki oğluyla kavgalı... Oğlan Irak’tan dönen babasının yüzüne bile bakmıyor. Çünkü savaş karşıtı... Bir tartışmada baba, oğluna “Vatan için oradaydım” diyor.

Oğlan, “Hayır, petrol için oradaydınız, bunu bütün dünya biliyor.” diye cevaplıyor.

Baba, “Biraz tarih oku” deyince, oğul, cevabı yapıştırıyor: “Sen de biraz gazete oku!”

x   x   x

Düşünün ki, bu film, adından da anlaşılacağı gibi, “hamasî” duygu ve düşüncelerle yapılmış. Öyleyken, savaş karşıtlığına, ABD’nin haksız olduğuna dair sahneler içeriyor.

Şu bir film, lâkin bana gerçekçi bir film gibi geldi.

Amerika her şeye kadir değil...

Trilyon dolarlar harcadığı halde Irak’ta umduğu başarıyı bulamadı.

Büyük bir ihtimalle, ordunun kadrosunu dolduracak “asker” bulmakta da zorluk çekiyor.

Ayrıca, savaş, ABD kamuoyunca desteklenmiyor.

Onun için Suriye’deki olaylara asla kendi askeriyle müdahale etmiyor, bundan “öcü” gibi kaçınıyor.

Onun için “tampon bölge”, “uçuşa yasak bölge” tartışmalarına, “öncelikli gündemimiz değil” diyor.

Onun için kendine “taşeron” ve  “işbirlikçiler” arıyor.

Neyse ki buluyor!

Ateşe elini uzatmakta aciz kalsa da, “işbrilikçi” bulma konusunda ziyadesiyle iyi!

Asıl “süper güç”ü burada... “İşbirlikçi” bulmada fevkalade üstün... Hatta üstüne yok!

15 Ağustos, Sabah, 08:30