Amerikan rüyası

Yıl:2013, Yer: Anıtkabir

Türkiye’de genel seçimler yapılmış ve %60 oyla ObizMAN başbakan seçilmiş.

Milyonlarca insan Anıtkabir etrafında toplanmış, sanatçıların verdiği konserleri dinliyor ve başbakanın yapacağı konuşmayı umut ve heyecanla bekliyor.

Candan Erçetin, Sezen Aksu,Şebnam Ferah,Tarkan,Kenan Doğulu,Ajda Pekkan,Sibel Can daha pek çok sanatçı en sevilen şarkılarını söylüyorlarmış.

Hava ayaz, herkes paltolarla ayakta duruyor, topluluk büyük ekran barkovizyonlardan olan biteni daha yakından büyük bir ilgiyle zliyorlarmış.

Anıtkabirin önünde kurulan büyük sahnede başbakan ve yardımcısı aileleriyle beraber alçakgönüllü bir tavırla oturuyorlarmış.

Başkan ObizMAN etrafa gülücükler saçıyormuş, rahat ve güven veren bir hali varmış.

Önce başbakan yardımcısı çıkarak konuşmasını yapmış:

“çalışmanın erdemine inanan insanların ülkesi”

“çalışarak ve iş yaparak başarıya ulaşacağına inananların özgür ülkesi” diyormuş.

Kalabalıkta alkışlar kopuyor, yüzler gülücük ve umut doluymuş, herkes birlik olmuş.

Sonra ailesinin yanına sıradan bir insan gibi oturup herkesi selamlamış.

Birden uyanıyorum.

TV’deki Obama’ yı kutlama töreninin bitmiş olduğunu fark ediyorum.

19.01 2009 ‘da Lincoln Memorial’da halk coşkulu bir törenle Obama’nın ve yardımcısı Joe Biden in konuşmalarını dinledi.Büyük konserin açılışını Bruce Springsteen yaparken, Mary J. Blidge, Laura Lynn, Jamie Foxx, Jon Bon Jovi, U2, Usher, Shakira, Stevie Wonder, Sheryl Crow, Tom Hanks, Jack Black, Beyonce ve daha pek çok ünlü isim de katıldığı tören 150 milyon dolara mal edilmiş.

İşte Obama’nın konuşması:

Amerika merhaba,

Tüm konuşmacılara ve tüm sanatçılara teşekkür ederim, ve sizlere de... Bu soğuğa dayanıyorsunuz, millerce yol kat ettiniz. Hepiniz hoşgeldiniz. ABD’de evini kaybedenler, işini kaybedenler, mutfak faturalarını ödeyemeyenler... İçinde bulunduğumuz zorlukların çözümünün kolay olacağını iddia edecek değilim. Ancak unutmayın ki, bir ulusun gerçek karakteri, kolay zamanlarda değil içinde bulunduğumuz gibi zor anlarda ortaya çıkar. Sizden, bu karakteri yeniden ortaya çıkarmamızda bana yardım etmenizi istiyorum. Böylelikle, tek bir ulus, tek bir halk olarak birlikte ileri gidebiliriz. Zaman zaman sıkılacağız. Ama ben hiç olmadığım kadar umutluyum. ABD varlığını sürdürecek. Bana ne umut veriyor biliyor musunuz? Ben sizlere baktığım zaman şunu görüyorum: Kararlılıkla el ele duruyoruz. Çifçiler, askerler, hepimiz birlikteyiz. Benim arkamda ise kurtardığı birliğini izleyen bir adam var. Bu adamın önüde durmaktan büyük onur duyuyorum.

Her bölgeden, her ırktan gelen sevgili ABD’liler... Bizim inançlarımızı sağlayacak olan sizlersiniz. Ben başkanlığı devralmaya hazırlanırken seslerinizi beraberimde götüreceğim. Oval Ofis’e girerken her gün bana destek verenlerin seslerini duyacağım. Bu bağlılık bizi birbirimize yaklaştıracak. Değişim çağrısında bulunan milyonların sesi duyuyorum. Yolumuz çok uzun, tırmanışımız çok dik olacak. Gelin, hep beraber, geleceğe bir ulus olarak devam edelim.

Amerika teşekkürler, Tanrı seni korusun.”