An'da

Boyuma yeten küçücük bir kanepede oturuyorum, uzanarak yatar gibi. Çok severeim böyle halleri çocukluğumdan beri. Her evimde bir kanepem olmuştur tabii. Bu kaçıncı ev, kaçıncı kanepe. Benim evim benim kanepem benim mi? Şimdilik. Ayrılıncaya kadar. O mu daha önce eskir ben mi bilemem. Halen üzerinde isem benim kanepem diyebilirm. Benim olan eşya. Bizlerden onlara ne. Onlar sahip seçmezler. Neyse kitap okuyorum merakla. Güzel bir öykü. Hayat kısa öykü ya da uzun bir roman. Kimi sıkıcı hep tekrarda kim heyecan veriici çok akıcı. Çok serüven var bazılarında. Herkesin hikayesi kendine ama başkalarının hayallerini okuyoruz bilmem niye! Özdeşlik varmıdır diye ya da bizde başkalaştırabilirmiyiz kendi hikayelerimizi kimbilir oku,ruz işte. Klima güzel serinlik veriyor ben güzel cümlelerin altını çiziyorum hep çiziktirmişimdir kitaplarım çiziklidir yani. Sanki ders kiatabı. Ders tabii her hayat özel bir ders aslında. Şimdilerde fosforlu kalemle çiziyorum daha kolay. tembelleşmenin de habercisi.  Bir cümledeyim bir klimadan akan suda aklım. Komşudan şikayet geldi görevli ile.,dar bir duvar arasına zar zor sığan bir plastik şişe tıkıştırdım minicik. Çok çabuk doluyor. İkide bir kalkıp şişeyi boşaltıyorum. Ne komşu beni tanıyor ne de ben komşuyu. Ama aramızda yazlık bir sorun olacal belli. Şu an kitap ve klima ile ilgilendiğim an benim mi oluyor. Çok garip yaşam. Evler değişiyor, eşyalar değişiyor, yaşamımızda ki insanlar, çevremiz değişiyor. Hayatının içinde olan insanlar birden yok oluyor hiç hayatında olmamaşcasına. AN benim mi yarın bu anın hiç önemi yok daha önceki anların gibi anlar saatlere saatler günlere yıllara ve unutulan zamanlara geçiyorlar hiç yaşanmamışcasına. Hep anlardayız. Anlar bir I harfine bakıyor ANI olmak için. 

 

Ama sen hala devam ediyorsun . Ruhun ve sen an'da fark edemediğin bir biçimde değişiyorsun. Ne zaman değişti ifaden anlamıyorsun ve sen kendine yabancı oluyorsun. Sinsi bir değişimdesin.

 

Ayrılmak istiyorsun kaçmak bir şeylerden bir yerlerdenn belki bir başka şehire göç ediyorsun. O tanımadığın sen'le

 

Şehirlerde insanlar gibi değişiyor çehreleri. Her gün geçtiğin sokak değişmiş tanımıyorsun evler değişiyor her şey değişiyor.

 

Değişmeyen sadece değişim.

 

Böylece hep yeni tanışların oluyor. Onlarla yeniden yeniliklere geçiyorsun şaşıyorsun yabancı yineler

 

O eski Ali yenilerde Ali bey, ağa olmuş değişmiş ünvanı tanınmayan görüntüsü ile.

 

Ayşe yeni tanıdığında N gelmiş Ayşen olmuş.

 

Değişimler hepimizi yormuş.

 

Çocuklukta daha mı yavaştı zaman. Fatma teyze hep teyzeydi sanki. sokak kaldırımı hep aynı Hasan amca hep aynı köşede durudu  aynı ağacın dibine tükürürdü. Astımı vardı. O hiç geçmedi mesela.

 

Değişim ne zaman incitiyor bizi?

 

Bedenimiz yüzümüz yıprandığında mı

 

ruhumuz artık başka yerlere gitmek için sabırsızlandığında mı?

 

Ruhumuzla anlaştık mı? O değişti mi .

 

Bizi izledi mİ?

 

Hüzünler bu değişimleri fark ettiğimizde mi artar?

 

Küçük çocuk sevinçlerimiz nerelerde saklandılar

 

Nedir bu yoğun hüzün

 

Hep kendinden kaçmalar

 

gidememeler

 

gitmek istediğin ruh ve bedenler

 

seni beklerler mi şehirler

 

zamanla savaşımız var. Ne gitmek ne kalmak kararımız var

 

Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer ama zorlanırsın onları yeniden bir anı karesine almaktan

 

gelmek istemezler gittikleri zamandan

 

Beyninde bir sinema filmi gibi döner kareler yıpranmış, takılı, cızırtılı siyah beyaz kareler hızla döner dururlar sonra yıpranmış bir yerde kopar film. artık çalışma motor dersin beynine yine vazgeçersin yeni karelere yol aç diye telkin edersin kendi kendine hayallerden fragmanlar yaparsın.

 

Yeni bir yaşam dilimin yeni bir film gösterime ya yatişir ya yatişmez de ki yetişti yeni bir senaryo an'da bir yangın geçmişini, geleceğini siliverir.

 

Yeni bir aşk hikayesi

 

 yeni bir seyahat

 

yeniden yeni  bir hayal

 

Kopar gider bir hayat

 

ha yaşanmış

 

ha yaşanmamış

 

bir hayat

 

bir ANI

 

VE BİR ANDA

 

İyi seyirler olsun hayatta

 

Cahide Yormaz Öz

 

4.8.2016