An'ı yaşamak.

Bu gün sizinle Jorge Luis Borges 'i paylaşmak istedim. Arjantinli şair, hikaye ve deneme yazarı. Buenos Aires'te doğdu. İngiliz kökenli seçkin bir ailenin çocuğu Borges. Babası öğretmen. Küçüklüğünden beri kitap okumayı çok seviyor. Küçük yaşta ingilizce öğrenip çeviriler yapmaya başlıyor. Irsi nedenlerden ötürü 1955 yılında görme yetisini kaybeden Borges, 1961 yılında Uluslararası yayıncılık ödülünü Samuel Beckett ile paylaştı. Şiir, eleştiri, deneme ve öykü karışımı yazılar yazan Borges, düşsel eserlere düşkündü.. Jorge Luis Borges'i neden mi seviyorum ? Gelin göz atalım birlikte. Borges diyor ki ;

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,

Bu gün içimizden geldiği gibi davranmamızı engelleyen tabulara, geleneklere, örf ve adetlere, ikinci bir yaşam şansımız olsaydı eğer bu denli önem verirmiydik? Kadınlar "çok gülersem acaba hakkımda yanlış düşünürler " mi? diye somurtup oturmayı marifet beller miydi?

Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine

Mutsuzlukla mutlu olmaya çalışmıyor muyuz bazen? Çok güldüğümüz zaman "Allah hayırlara çıkartsın bu gün çok güldüm " demiyor muyuz? Diyet uğruna o güzelim dondurmalardan vazgeçmiyormuyuz? Bir başağrısını yada sıradan bir gribi, yada iş yerinde ki bir tartışmayı abartıp yataklara düşmüyor muyuz?

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım .
Yeniden başlayabilseydim eğer,
yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.

Öfke biriktirerek, geçmişi özleyerek, geçmişte yaşayarak, sevgimizi göstermeyerek yaşadığımız anı mahvetmiyor muyuz yazarın söylediği gibi?

Hiçbir yere yanında su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer
hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,

Gayri ihtiyari güldüm bu dizeleri okurken. Tatile çıkmak isteyen çiftler ve aileler geldi aklıma. Gideceğim yerde ne giysem? Hava sıcak mıdır soğukmudur? Çocuk üşür mü acaba? Yağmur var mıdır? Kazak ta alsam mı? Havlular temiz midir acaba otelde? Bu sorularla bitap düşmüş bir şekilde ve tek valiz gidilecek yere 3 valiz gitmiyor muyuz? Sonra da hiç kullanmadan bir valiz dolusu eşyayı geri getirmiyor muyuz? Tatil strese dönüşmüyor mu? Düşünsenize plansız programsız çıkılacak bir tatil ne güzel olur aslında. Hayatı sırtımızda yük gibi taşıyıp"yoruldum" diye sızlanmak neleri ertelettiriyor farkında mıyız acaba?

İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder,
güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım,
bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...

ÖLÜYORUM....

Arjantin-1985 Jorge Luis Borges

Evet. "Keşke" ye ne güzel bir örnek değil mi dostlarım? "Eğer bir gün yeniden dünyaya gelirsem" i beklemek yerine an'ı bir an önce yaşamaya bakalım. Hepimiz 85 yaş şansına sahip değiliz.

Ruhumuzu aşırı hırslardan, beynimizi negatif düşüncelerden, bedenimizi stresten koruyarak başlayalım bir an önce. Sevmeyi herşeyi sevmeyi deneyelim. Bunun içinde önce kendimizi sevmekle başlayalım. Yaşanacak tek bir hayat var.. O da bizim hayatımız...

Sevgilerimle...