Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

20 Haziran '10

 
Kategori
Güncel
 

Ana ben gidiyorum...

Ana ben gidiyorum...
 

Bir veda fotoğrafıdır.


Bir veda fotoğrafında yer alan, gerçek hayat hikayesidir...

''Ana ben gidiyorum... Babama söyle; Onun ve bütün Babaların, Babalar günü kutlu olsun... Sana ve Babama layık bir evlat olacağım...! ''

''O şimdi Asker...'' yazıyordu, babasının otomobilinin arka camında... Ama ya öncesi...!?

Anasından doğduğu gün; feryat figan ağlıyordu, poposuna yediği tokattan sonra.. .O Tokat ki; ona hayat vermişti, can vermişti... nefes alıp vermesini, sağlamak içindi aslında... Ebe teyze; nasıl kıydın..!? onun hassas tenine böyle vurmakla...!? Ama; ebe teyze, göbek bağını kestikten sonra, onu sarıp sarmalayıp, dokuz ay boyunca karnında taşıyan anasının kucağına verdiği zaman ise, susuvermişti... Çünkü; Ana kucağıydı onun yattığı yer...daha önce, Ana karnıydı yattığı yer... huzurluydu, mutluydu ama, geleceği bilemiyordu henüz.... Daha sonra Babası geldi; ona can veren, kan veren, hayat veren... başını okşadı şefkatle... Oğlum.. .Oğlum benim, tosunum... hoşgeldin aramıza... ilk kez kucağına aldığı tosununa, adın Mehmet olsun oğlum... herkes gibi, sende Mehmet'sin artık...

İlk defa; gözlerini açtığında Mehmet, anasının gözlerinin içi gülüyordu... Kınalı kuzum, gözlerin lacivert mi olacak senin bakayım..!? Babasını gördüğünde; Babasının gözlerinde gurur vardı... Heyecan vardı... Hayalleri vardı babasının... Oğlum kocaman adam olacak... Adam gibi adam olacak benim tosunum... onunla neler neler yapacağız..? hele bir yürümeye başlasın... Mehmet, herşeyi öğrenecekti... Ama, önünde uzunca bir zaman vardı... Önce emeklemeyi öğrenmeliydi, yürümek için...sonra koşmayı öğrenmeliydi, Top oynamak için... Okula başlamalıydı önce, okuma-yazmayı öğrenmek için... okuma-yazmayı öğrendikten sonra, geçmişini öğrenmeliydi... geçmişini öğrendikten sonra, Atalarını-dedelerini öğrenmeliydi... Tarihini öğrenmeliydi Mehmet.... Vatan nedir..? Vatan için neler yapılmıştı..? Daha başka neler yapılabilirdi Vatan için...? Bunların hepsini öğrendikten sonra, Kocaman adam olabilirdi Babasının tosunu... Ama; önünde, uzunca bir zaman olduğunu biliyordu...

Zaman; acımasızdı aslında, çabuk geçiyordu yıllar... Mehmet zeki bir çocuk... çabuk öğreniyordu herşeyi... Ama hiç kimse, yavaş ol Mehmet, bu kadar hızlı büyüme, bu kadar hızlı öğrenme, acelen yok Mehmet... Bitirmek istediğin herşey, olmak istediğin kimse, her ne ise; peşinden kovalamıyor seni oğlum...! Yavaş büyü evladım... yavaş büyü... Seni biz her zaman, küçük oğlumuz olarak görmek istiyoruz.... Kocaman adam olsan bile...

Zaman acımasızdı ve hızlı bir şekilde akıp geçiyordu... Mehmet ne yapsın...!? İlkokul, Lise, Üniversite... bir çırpıda bitiveriyor... Adam olmasına, ramak kalıyor artık... Ama önce; Asker olması lazım Mehmet'in... Çünkü; o kadar kolay olunamıyor Doktor, Mühendis, Mimar, Öğretmen, Avukat, Hakim, Savcı, İşadamı ve diğerleri... Vatansever olmalı önce Mehmet... Vatanı için gençliğini vermeli ki, daha sonra meslek sahibi olmalı... Bu Vatan için, önce Asker olmalı kınalı kuzu... Babasının tosunu... Davullarla, zurnayla Anasının kucağından, Babasının ocağından ayrılmalı Mehmet... Asker Ocağına giderken... Vatanına Hizmet için; evinden, mahallesinden, yaşadığı şehirden coşkuyla ayrılmalı...

Ve, bir Fotoğraf kalmalı ardında... Sevdikleriyle beraber, sevdikleri için... El sallamalı onlara, fotoğrafında... Bu, bir veda mı olmalı..!? yoksa, Döneceği günün habercisi mi..!? Bu dönüş nasıl olmalı..!? Yine; Davul ve Zurnayla mı..!? Yoksa...!?

Buraya kadar... çünkü; burası, sözün bittiği yer... Bundan sonra, hiçbir söz söylemeye dilim varmıyor... Bu hikaye son bulmayacak... daha başka hikayelerde yazılacak... herkes bir şeyler söyleyecek... Ama, herkes artık şunu söylememeli...''Vatan sağolsun...!''

Sevgili dostlar; Vatanımız daima Sağolacak... Sonsuza kadar Sağolacak... Hergün bir Mehmet; bu uğurda canını seveseve vermeye devam ettikce, Vatan sonsuza kadar sağolacak... Ama; Daha fazla Mehmet, ardında veda fotoğrafı bırakmasın artık... Mehmetler ölmez, vatan bölünmez.... Bütün Babaların, Babalar günü kutlu olsun... Onların sayesinde nice Tosunlar, nice kınalı kuzular... Vatanseverlik uğruna sırasını bekliyor... Ruhlarınız şadolsun Mehmetler... Sizin kanınız yerde kalmayacak... Söz veriyoruz.... Bu vatan size, sonsuza kadar minnettar...

Herkese Sonsuz saygılarımla....

 
Toplam blog
: 122
: 2970
Kayıt tarihi
: 26.03.07
 
 

Ankara Doğumluyum... Yazı yazmayı, çizmeyi, okumayı, izlemeyi, dinlemeyi, vb...vb... seviyorum. Bodr..