Ana dilde eğitim de ne?

Konuşma Dili, Yazma Dili, Ana Dil

Dünyada politika ve siyaset gündeminde ülkelerin tarihte var olmasını ya da silinip gitmesini tetikleyen çok çeşitli jeo-politik (ikisi de Türkçe değil) ve askeri unsurların yanısıra kültürel ve sosyal unsurlar da vardır. Dil bir milletin ya da bir ülkenin var olma sebebidir. Dilini kaybetmiş bir ulus ya da toplum yok olmuş demektir. İnsanların günlük hayatta ne konuşurlarsa konuşsunlar resmi dillerini ya da o ülkeyi oluşturan o ülkenin var olma sebebinin en temel simgesi olan ana dillerini çok iyi bilmeleri ve kullanmaları gerekir.

Ülkemizde Kürt kökenli vatandaşlara pohpohlanan ve her yerde Kürtçe kullanma hakkınız olmalı propagasyonu (Türkçe bir kelime değil) toplumda iki dil iki halk yaratmaya yönelik yanlış ve temelsiz bir yaklaşımdır. Günümüzde pek çok ülke İngilizce, Almanca, İspanyolca ve Portekizce konuşuyor. Çinliler Çince konuşmasalar dünyayı Hint-Avrupa dinleri ele geçirecekler. Özellikle de İngilizce bilim dili olarak zaten el geçirmiş durumda ve herkes bilimsel arenada (Türkçe değil) iletişime geçebilmek ve bilimsel çalışmaları takip edebilmek için bu dili kullanmak zorunda.

Günümüzde Türkçe'de yazı dilinde ve konuşma dilinde kullandığımız kelimelerin hangi başka dilden geldiklerini incelediğimizde eskiden Osmanlı'da kalma bir Farsça ve Arapça kelime yoğunluğunun günümüzde ise İngilizce'den temel alan bir dil baskısının olduğunu görürüz. Dil baskısını görmek için sokağa çıkmak yeterlidir. Kalabalık bir sokağa çıkın ve dükkan ya da market (İngilizce kökenli)isimlerine bakın kaçı Türkçe kaçı İngilizce. Baktığınızda sizin de göreceğiniz büyük bir kısmı İngilizce ya da İngilizce Türkçe karışık kelimelerden oluşuyor.

İngilizce baskısına bir de Kürtçe dil ayrımı eklenirse toplumda Türkçe kelime kalmayacak ve böylelikle bir dönemeç daha aşılacak Türkçe'yi ortadan kaldırmak için. Bu yapıda en çok temel alınan noktalardan biri Amerika'da milyonlarca İspanyolun İspanyolca konuşabildiği tezi üzerine kurulu ve her ortamda bu konu dillendiriliyor ve Amerika böylelikle kendi ülkesinde özgürlük vaatleri yaparak herkese eşitlik nutukları atarken uluslararası politikasında ise tam tersi bir şekilde silahla baskıyla, ülkelerin etnik kimliklerini ya da dini çatışmalarını pohpohlayarak ve destekleyerek ülkeleri parçalamaya çalışıyor. Birçok ülkede başarılı oldular. Irak'ı dini kullanarak Yugoslavya'yı etnik kökeni ve dini birlikte kullanarak Afganistan'ı etnik kökeni ve dini kullanarak parçaladı ve şimdi o ülkelerde cirit atıyor.

Ülkemizde ise dernekler, Amerikan ajanları (İngilizce) medya(İngilizce) ajanlarını kullanarak sanki ülkemizde tek bir ana dil yokmuş gibi bu tip tartışmaları dillendirerek herkesin bildiği derneklere ve üniversitelere araştırma ve anket yaptırarak ve raporlar hazırlatarak olmayan meseleleri varmış gibi gösteriyor ve işi dile getirerek son ve en önemli hamlesini yapıyor. Budan 5-10 yıl sonra ülkede herkes her bölgede istediği dille eğitim yapmaya başladığı anda hepimize geçmiş olsun dil işgali tamamlanmış demektir. Askeri ve ekonomik işgal zaten tamamlandı geriye dil kaldı. Dini ve etnik parçalama ise bizim gibi memleketlerde her zaman çantada keklik.

Uluslararası koşullarda İngilizce bilmek tabi ki önemli ama önemli olan Türkçe'yi çok iyi bilmek. Dilinin bütün özelliklerini en iyi kullanan ve ileri düzeyde de İngilizce bilen insanlardan oluşan güçlü bir ekonomiye sahip olan toplum yaratmak daha önemli.

Ana dilimiz TÜRKÇE'dir ve eğitim dilimiz tartışma konusu bile yapılmamalıdır. İnsanlar evlerinde ne konuşurlarsa konuşsunlar. Bu konu tamamen bir seçim stratejisi olarak gündeme zaman zaman gelmektedir. Kürt kökenli vatandaşlarımız bu tuzağa düşmemelidir.

Türkçe konuşma ve yazmaya dikkat ettiğim halde yaklaşık 10 kadar İngilizce ya da başka dilden gelen kelime kullanmışım, gerisini siz düşünün .