Ana heyran nasilsan?

Oglum Mahir!
Ana heyran nasilsan?
Ne haldasan?

Biz seni aramasah sormasah sen bizi ne arisan ne de sorisan. Sen ne hersiz bir evlatmissan. Bemirad olmiyasan hahin kizinan gezisen dolasisan.
Edemisen anan mektup yazasan. Heç Allah'tan korhmisan bizi merakta birahisan .

Dünegin arkadasin Hüsen gelmisti Ankara'dan. Getmisem saglik haberin ondan almisam. Seni belediye otobozunda görmis bir kiznan.
Sözlüm diye bahsetmissen o kizdan. Birde yüzüg tahmissan barmagan. Niye oglum sen anasiz kalmissan sansahan evlenmaga kalhmissan?

Hüsen'e dedim ki; "Hüsen! Hele birez kizi anlat" Dedi ki " Ne anlatayim diyaza, ay parçasi bemirad" Gülende güller açi .Agliyanda incinen mercan saçi . Bele güzel ne görülmis ne duyulmis Hak teala öz nurundan yaratmis.

Mahir!

Niye sen hirif olmissan . Böyükleren danismadan evlenmaga kahmissan Kardasindanda mi ibret almisan?
Getti bir tango kiz getirdi . Ne kendisi rehet etti .. Ne de bizi rehet ettirdi . Kiz da kiz olaydi üregim yanmazdi. Ele zaif ele zaifti ki ayni Çirtik Eso'ya benzidi.
Çirpi gibi bacagi Emin aganin ayagi gibi ayagi çamasir tokaci gibi de elleri vardi.

Ne aglidi agliyasan. Ne gülidi gülesen. Ne konusmagimizi begenidi. Ne pisirdigimizi yeyidi .. Zikkimin köküni yiyeydi..
Herbisede kusur buludi her bi seye yeni yeni adlar tahidi.. Ben deyidim babakanuç O deyidi " patlican ezmesi"" Ben deyidim lebeni O deyidi " yogurt çorbasi" Ben deyidim hilorik asi o deyidi "eksili izmir köftesi"

Yoh! carut degil farasmis Küçe degil sokahmis Hebene degil destiymis … Havuca pirçikli demah ayipmis … Ben bele konusayim diye benden utanimis. Niye kendi yaptigindan utanmidi. Gün evle olidi yatahtan kahidi… Benim elimden çaput onun elinden roman düsmidi. Gezmeye gidende de en öne o düsidi.

Birgün baban dükkanden geldi, hanimin kizi yerinden bile teprenmedi … Baban çoh agrina getti. Birahsam, alimallah saçini pirçigini yolacahti.
Ben ne sanssiz bir kariymisam anam! Kaynanalarin zalim zamaninda gelin olmisam. Gelinlerin zalim zamaninda da kaynana olmisam.
Kime ne etmisem ki bulmisam.

Mahir!

Sen sen olasan akli basinda bir kiz alasan ister Diyarbekir'li olsun, istersen yedi yabancidan olsun… Yeter ki helal süt emmis bir kiz olsun..
İstiyem ki sonradan pesman olmiyasan. Kari kismi ayakkabi degil ki sihtimi çiharasan atasan.. Namusumdur diyecahsan, ömrübillah çekecahsan..

Mahir!
Biliyem eyisen hossan. Herseye çabuh kizisan. Kizanda da alalo gibi kabarisan...

Oglum!

Asebi erkegin kahri çoh olur.. Kahir çeken kari zor bulunur.. Onun için karilarin hamuri sabirnan yogrulmustur. Onlar hanimdir. Onlar hatundur. Onlar sultandir
Onlarin mekani Cennet-i ala'dir. Onlar isihtir. Onlar nurdur.
Onlar yüce Allah'in erkeklere bir lütfudur.

Kim yazmış diyasan, men yazmışam. Men kim diyasan, senin anagdır oglum..

(Gerçek yasamdan alınmış içimizden birinin, Diyarbakır'lı bir annenin oğluna mektubuydu.)

Anaların yürekleri yorgundur, üzgündür ''anneler günü'' zaten hüzündür. Azıcık hoşluk istedim..

''Bütün kadınlar annedir!''

Fotoğraf:Ankara İletişim Fak.