Ana Muhalefet Bakanlığı; CHP

CHP için, “Ana Muhalefet Bakanlığı” isimlendirmesi, Ateş İlyas Başsoy’a ait. Başsoy’un “AKP Neden Kazanır? CHP neden Kaybeder?” kitabında bu isimlendirmenin neden yapıldığına dair geniş açıklamalar var.

Kitap yayınlandığı dönemde çok ilgi çekmiş, kamuoyunda oldukça geniş yorum yapılmıştı. Başlığından da anlaşılacağı üzere CHP ve AKP’nin seçimlerde yaptığı çalışmaları değerlendirerek, bu partilerin başarı ve başarısızlığının altında yatan nedenleri irdeliyor. Özellikle 2009 yerel seçimlerinde yazarın reklamcılığını yaptığı ve CHP’nin kazandığı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimleri detaylı olarak anlatılıyor.

O dönemde CHP’ye hiç şans vermeyen kamuoyu araştırmalarına rağmen kazanılan Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimi, yapılan çalışmaların önemini bir kez daha ortaya koyuyor.

Yazarın temel iddiası şu: “Yapılacak olan seçim çalışmalarında, rakip partinin ya da adayın takipçisi olunmayacak, yapılacak olanlar doğrudan halka anlatılacak. ”

Bu strateji partinin kendi tabanına yönelik propaganda değil, yazarın tabiriyle “Selim Türkhan” diye adlandırdığı kararsız ve siyasetsiz seçmene yönelik propagandayı içeriyor. Çünkü partili seçmen öyle ya da böyle partiye bir şekilde oy veriyor. Seçimler, siyasetsiz seçmenlerin oyunu alan partiler tarafından kazanılıyor.

CHP, 12 Haziran seçimleri kısmen hariç yapılan bütün seçimlerde AKP’nin takipçisi durumuna düşerek seçimleri kaybetti. 12 Haziran seçimlerinde “Aile Sigortası” hariç yine eski yöntemleri kullanarak AKP’nin takipçisi durumuna düştü.

CHP BUGÜN DE AKP’NİN TAKİPÇİSİ

Seçimlerden bu yana geçen sürece baktığımızda, CHP’nin yine eski politika ve yöntemlerine döndüğünü söyleyebiliriz. Yapılan bu siyaset tarzı bırakın CHP'ye puan kazandırmayı aksine AKP'ye hizmet ediyor. İşte bu tarzıyla CHP Hükümetin bir üyesi gibi farkında olmadan AKP'ye hizmet ediyor.

Bir ana muhalefet partisi yatıp kalkıp sadece Hükümetin yaptıkları üzerinden mi siyaset yapar?

AKP, Kürt sorunuyla ilgili bir hamle yapıyor, CHP takip ediyor.

Kürt sorununda özgürlükçü politikalar izleneceği yerde, AKP’nin izlediği politikalar sağdan eleştiriliyor.

AKP, Eğitim sistemini kökten değiştiren yasa çıkartıyor, yasanın olumlu yönleri dikkate alınmadan ve yasanın alternatifini sunulmadan karşı çıkılıyor.

AKP, memurların toplu görüşme sistemini düzenleyen yasayı çıkarıyor, CHP’den tık yok.

Memurlar cumhuriyet tarihinde ilk kez 4 aydır zam alamadı, CHP’den ses çıkmıyor.

Öğretmenler, “Eşit işe eşit ücret” kararnamesiyle kamu personelleri içinde en düşük maaş alan personel durumuna düşürüldü, CHP bir açıklama dahi yapmadı.

Doğalgaza, elektriğe, akaryakıta, kömüre ve temel gıda maddelerine yapılan fahiş zamlar ve TÜİK’in açıkladığı komik enflasyon oranları sanki CHP’yi hiç ilgilendirmiyor.

CHP’ye haksızlık da etmeyelim.

Nöbetçi milletvekilleri ile “Silivri Duruşmaları” izlenmeye devam ediliyor.

Grup başkanvekilleri ile parlamentoda kimi açıklamalar yapılıyor.

Milletvekilleri üçer beşer sürmekte olan ilçe kongrelerine katılarak üyelere ateşli konuşmalar yapıyor.

Sayın Kılıçdaroğlu ise Salı günleri grup toplantılarındaki konuşmaları ve AKP’nin açıklamalarına cevap yetiştirmekle meşgul.

Muhalefet böyle mi yapılmalı?

CHP, Hükümete hizmet etmekten ve Hükümetin takipçisi olmaktan kurtulamayan bu muhalefet tarzından bir an önce vazgeçmeli.

CHP nasıl muhalefet mi yapmalı?

Cevabı çok basit.

Bugün yaptığı siyaset tarzının tam tersini yaparak.

Yani yüzünü sokağa dönüp, yapacaklarını söyleyip, bunları adım adım örerek.