Ana

Üstümden nefesin çektiğin günden 

Bil ki hayatımda, yel esti, ana!
Sensiz yediğimiz, bu nazı,  nimet,
Bu varlık dünyada abesmiş, ana!

Sen gittin, saadet seninle gitti
Hoş günüm, talihim, o günden bitti,
Baht da yüz çevirdi, tenezzül etti,
Uğurlu sandığım senmişsin, ana!

Ninni söylemiştin, kalbim kan oldu,
Sağ koyup gittiğin, hasta can oldu,
Hayat düşündüğüm, bir yalan oldu,
Sensiz kuru bir nefesmiş, ana!

Her akşam evimize dönende gene
Seni arıyorum hey döne-döne:
Dünyada bir varlık göster ki, bana
Hayatta senin yokluğun ne zormuş ana!

Niyetin temizdi, varlığın için, 
Çekerdin, derdimi, sen için-için.
Evdeki soğuğu, ısıtmak için
Tek senin nefesin var imiş, ana!

            09.04.2015.Ali Karagöz