Anadolu Kağnısı / İsteyenin bir yüzü KARA, yapmayan Afrikalı!

Toplumun birçok kademesinde olduğu gibi, görüntüde erkekler önplanda olsa da her zaman son söz kadınlarındır. Bu, Adem Baba'mızdan beri böyledir, böyle bilinir. Her evin, her sokağın, her mahallenin, son dönemlerde ise her sitenin iş bitirici gölge kabineleri vardır.

Bu sabah biz de böyle bir yurttaş girişiminde bulunduk. Bir gün önceden randevu alınmıştı, sitenin tüm amazonları, 6-7 çocuk ve site görevlisi belediye başkanımızın huzuruna kabul edildik. Önde çocuklar, "Hayırlı Cumalar" dileyerek girdik içeri. Ben en geride kaldım özellikle, sen sözcümüz ol, dediler istemedim. Başkanın çevresine çocuklar oturdu, çünkü gidiş sebebimiz çocuklar için oyun parkı yapılmasını istemekti. Evimizin önünde geniş arazi var. Birçok yere verilmiş o hizmetler, bize yok!

Arabın derdi kırmızı pabuç, demişler. Kilolu bayanlar spor aletleri istiyor, küçük çocuğu olanlar oyun bahçesi, biraz büyükler için basketbol ya da voleybol sahası, biraz yaşlılar, dolmuş evimizin önünden geçsin, diyor.

İnsanoğlunun isteği biter mi?

Belediye başkanımız bana:

-Hocanım sen çok gerilerde kaldın, şöyle önlere geç, dedi. Hatta ilk girdiğimizde bunları örgütleyen kesin sensindir, diye takıldı.

-Yok valla, ben masumum, dedim. Çocuklar istedi. Biliyorsunuz benim fikirlerim aykırı ve her zaman sizlere muhalifim, dedim:

Herkes asfalt yol ister, ben toprak yol. Herkes market, alış-veriş merkezi ister ben ağaç. O nedenle bugün benim sözüm yok. Ama yine de soruyorsanız, hayvanat bahçesi istiyorum tam karşımıza, dedim.

Gülüştüler tabii ki, ciddiye alanlar da olmuştur, çünkü çoğu hayvansevmez vatandaş.

-Yok, yok şöyle önlere gel, dedi. Ve gittim en baş köşeye oturdum. Bizim Hayvanları Koruma Derneği ile bazı sorunları var başkanın, hemen onları anlatmaya başladı.

Ben lafı geçiştiriyorum, konumuz o değil. Ahalinin sizden istekleri var.

Politikacılar her yerde her zaman aynı, hemen mahallenin krokisini eline aldı ve son 5 yıl içinde asfaltlanan renkli kalemle çizilmiş yolları, mahallenin 5 yılda ne kadar değiştiğini, bu işleri yapmak için ne kadar özverili çalıştığını vs. anlattı. Başbakanı dinler gibi dinledim, zaten arkaplanda sehpanın üstünde başbakanla çekilmiş çerçeveli bir resim duruyordu.

Hepsi olmasa bile bazılarını kabul etti sayın başkan, ziyaretimizden memnun kaldığını ve özellikle çocukların onu çok duygulandırdığını da ekledi. Temmuz ayı bitene kadar olur, dedi. Bakalım, ne ölçüde ya da ne kadar sürede gerçekleşecek!

Ben bu tür oluşumları istememe rağmen tam desteklemiyorum. Neden mi?

Bahçemizin yan tarafındaki tali yol toprak yoldu, ön taraflar daha önceden kaldırım yapılmıştı. Kaldırıma göre daha ekonomik olduğu için ara yollara asfalt döküldü. Önceden pek tercih edilmeyen yol şimdi TEM yolu gibi. Dağa çıkmak isteyenler, bir de durup yolu soruyorlar. Eskiden yavaş yavaş sürüyorlardı, şimdi tam gaz. Sıcakta asfaltın kokusu da cabası, güzelim çam kokularını bastırıyor meret!

Çocuk bahçesiyle birlikte, gece-gündüz oturanlar çoğalacak o mekanda. Her insan bir değil, hırlısı var, hırsızı var. Geceleri arabalar geliyor ormanlık bölgeye, sabaha dek zıkkımlanıyorlar. Hadi bişey demiyoruz, içki şişelerini, plastik kapları hatta bazen iç çamaşırlarını bile orman yoluna atıp gidiyorlar. Başkan, tinerciler diyor. Önceden daha güvenle yürüyorduk, şimdi gruplar halinde bile tedirgin oluyoruz.

*****
Akşam muhtemel rakibimizi belirleyen maç vardı. Almanlar favorimdi ama Portekiz'in turu geçmesini diliyordum.
Çünkü ne olursa olsun Alman Futbolu diye bir ekol var, yıllardır her turnuvada en azından bir yarı final oynuyorlar. Kadro oturmuş, sistem oturmuş. Grup birincisi olmadılar ama isteyince pekala yenebiliyorlar. Portekiz karşısında demir gibi bir takım buldu ve şaşkına döndüler. İlk yarıda tam üç gol vardı, ikisi Almanlardan. Almanya 3-2 kazandı, eğer bu akşam biz tur atlarsak rakip Almanya. Portekiz favori olmasına rağmen yıldız sporcularla işi götüremedi; C. Ronaldo, Deco ve Nuno Gomes turnuva için yeterli olamadı.

Futbol takım oyunu, Almanlar panzer gibi. Ballack, Schweinsteiger, Klose ve Podolski çok etkili oynadılar. Hırvatları geçsek bile Almanları geçebileceğimizi aklım almıyor, maalesef! Mucize filan işe yaramaz. İnşallah bu yazdıklarımı geri yutmak zorunda kalırım!

Milli Takıma sonsuz başarılar diliyorum, güzel oynayarak. her ne kadar sonuç önemli olsa da ele güne karşı "Türkler futbolu iyi oynuyor!" dedirtmeliyiz, değil mi ama?

Sevgiyle kalın, akşama görüşmek üzere hoşçakalın!