Anadolu'm benim

Karadeniz in mert kadını Havva Ana der ki

 "Kimdir Devlet?"

 Devlet bizim sayemizde Devlettir.

 Bu toprsk bizim hepimizin

 Hey gidi yemyeşil Karadeniz...

 Artvin in gürül gürül çağlayan dereleri

 Doğusuyla batısıyla kuzeyiyle güneyiyle Anadolum benim

 Kıymetini bilmiyoruz sakın gücenme  bize

 Enerji dediler dilsiz olduk

 Kanun, yasa, hukuk dediler korktuk

 Altın ülkemize  lazım dediler nasıl da inandık.

 Her ağaç devirirken bedenini  senin bağrına

 Dalından tutup da önüne  siper olmaktan dahi korktuk

 Utanmak da insan için  bir nimettir ya

 Biz işte onu bile layıkıyla  taşıyamadık

 Ey büyük uygarlıklara ev sahipliği yapan Anadolum

 Sinsice kanatıyorlar senin bağrını

Ne senin bağrındaki altının saçtığı ışıltıyla  dolaşan körler

 Ne enerji kavgasıyla birbirini kemiren  açgözlüler

 Benim canımı acıtan onlar değil

 Onları zaten, kara bir utanç, çıkmaz bir leke diye yazacak tarihler

 Daha onbeşinde Çanakkale geçilmez diye siper etti kendini Atalarımız

 Torunları olarak biz onlar gibi imanımızı koyarak ortaya

 Bakarak damarımızdaki akan asil kana

 Anadolum benim canım  diyerek siper olamadık toprağına

 Eğer bize gücenmiş olarak gözlerimizi yumsak da

İstemezsen eğer alma sen bizi Anadolum bağrına....