Analar ağlamasın

Hic bir sey insan hayatindan daha degerli olamaz. Hic yuzunden olen, oldurulen, adalet sistemi yuzunden, savcilarin yargiclarin keyfi tutumlarindan dolayi hayati kararan insalari dusunuyorum. Halbuki insanlar dogmadan  once, dunyaya gelinceye kadar annelerin karninda, dogum aninda, annenin cektigi sikintilar, dogduktan sonra ailenin cektigi sikintilar goz onunde bulundurulacak olursa. Insanin varliginin ne kadar degerli oldugunu gorebiliriz.

Hangi sekilde olursa olsun, haksiz, vicdansiz, intikam duygusu ile oldurulen insanlara karsi duyarli olmak insanlik gorevidir. Olanlari polisiye olay gibi gormek, kaniksamak zorbalara, vicdansizlara, cigersizlere cesaret  verir.  Yarin basimiza birsey geldigi zaman kimseye sesimizi duyuramayiz.

Sadece insan hayati degil nefes alan her turlu canlinin yasam hakki oldugunu unutmamaliyiz.

Insan yasamina deger vermeyen toplumun, diger canlilara yasam hakki taniyacagini dusunmek habesle istigaldir.

Not : Adaletin tecelli etmesini beklemek, horozun yumurtlamasini beklemeye benzer.