ANAP DYP birleşmesine negatif bakıyorum

Türkiye Özal ve Özal’ın ANAP’ı ile ilk kez kentleşme ve kentlileşmeye önem veren, kalabalık köylü popülizmden uzak bir partiye kavuşmuştu. Kentlileşmenin bir çok sorun yaratması yanında , bir çok sorunu da belki daha fazla sorunu da çözmesi mümkün olacaktı. Mesela modernleşme kente gelen ilk nesilden sonra daha hızlanacaktı, sosyal sigorta sistemleri kentli anlayışa göre düzenlenecekti, kasaba ve köylü anlayışının temeli olan fikir ve inanç özgürlüğüne karşı olma fikri zayıflayacak ve farklılıkların bir arada daha rahat yaşaması sağlanacaktı. Çünkü bunlar kentleşme ve kentlileşmenin doğal sonuçlarıdır.

ANAP bu misyonun son seçimi kaybedinceye kadar sürdürdü. Hatta parti içerisindeki köylüleşme ve kasabalılaşma yanlısı insanların baskılarına rağmen Mesut Yılmaz kentlileşmenin önemli olduğunu bilerek davrandı, ve ailece kentli bir görüntü verdiler.

AKP’nin iktidarı, medyanın kentlileşme yerine reklam ve reyting uğruna bu iktidarın kasabalılaştırma ve köylüleştirme politikalarına prim vermesi Türkiye’deki kentlileşme hareketini sekteye uğratmıştır. Televizyon kanallarında dili ve şivesi bozuk sunucuların türkü, şarkı söyleyerek ve insanların sürekli acınacak halini göstererek yaptıkları programlar Türkiye’yi sardı sarmaladı, adeta sadaka verme ekonomisi desteklenir oldu. Şimdi ANAP bu akıntıya kapılmış olarak DYP ile merkez sağda birlik kurma adına birleşme çabasında. Ne sağı, ne solu, artık böyle kavramlar mı var, önemli olan yaşama modernleşme ve kentlileşme yönünden mi baktığın, yoksa kasabalılaşma yönünden mi baktığındır. Çünkü sağ ve sol eskiden üretim araçlarının kullanılması temeline dayanan bir ayrılık gösterirdi.

Ama DYP ile ANAP arasında bundan daha fazla bir ayrılık vardı, o da kentli ve köylü partisi olma farklılığı idi. Şimdi ANAP da kasabalı ve köylü kalma anlayışı ve popülist davranışı içerisine girerse hem Özal’ın mirasına yazık olacak, hem Türkiye’nin bir çok sorununa çare olabilecek kentlileşme süreci tamamen duracak. Kent özgürlüktür, kent bir potada farklıların bir arada yaşamasıdır, kent sanattır, kent ülke insanının refah düzeyinin artmasıdır. Kentli olmayı becermek kolay bir şey değildir, kozmopolit bir ortamda yaşamanın da koşullarına uymak sorunu vardır, ama bu en fazla elli yıl sürecekti, neredeyse yarılamaya başladığımız bir yoldan döndürüldük. Yeniden kasaba ve köy ortamında yaşayan kocaman kocaman kasabalar, köyler oluşturduk, adına Ankara, İstanbul dediğimiz.

Ben son seçimlerde ANAP tan milletvekili adayı olan biri olarak bu birleşme çabasına karşı çıkıyorum, ve hatta Erkan Mumcu’nun ANAP’ın başında bulunmasını uygun görmüyorum. Çünkü büyük iddialarla başına geçtiği partiyi DYP’ye yamayacaksa çok ama çok büyük başarısızlık demektir bu. Bunun merkez sağ birleşmesi ile ilgisi yoktur, bu kasabalılığın kentliliğe karşı bir kazanımıdır ve kentleşmeyen Türkiye’de, kentlileşmeyen insanlar yaşamın her noktasında özgürlüğünüze burnunu sokar. Hala mahalledeki amcalar, teyzeler ne diyor diye düşündüğümüz bir hayat süreriz, bu hayat iyidir diyorsanız buna saygı duyarım, ama kentlileşmenin ferahlığından haberiniz olmadan yaşar gidersiniz.