Anda yaşamak üzerine

- Şimdi de yaşama ilkesi ile Önetkin (Proaktif) Yaşama İlkesi birbiriyle çelişir mi?

- Anda yaşamak nedir?

- Anda yaşarken kaçınılması gereken şeyler nelerdir?

- Anı farkındalıkla yaşamak için hazır reçete var mı?

ANDA YAŞAMAK ÜZERİNE

Geçenlerde katıldığım bir toplantıda şöyle bir konuşmaya kulak misafiri oldum;

“Geleceği düşündüğüm zaman içim kararıyor. Lütfen sen de düşünme. Sonrayı, GELECEĞİ DÜŞÜNEREK ANI KEYİFLE YAŞAYAMAZSIN.”

Ne dersiniz, sizce bu düşünce doğru mu?

Bu inanış, Stephen R. Covey’in “Etkili insanların 7 alışkanlığı” isimli kitabındaki, ilk üç alışkanlık(ki ilkeler de diyebiliriz) ile çelişir mi? Örneğin,

1- ÖNETKİN/proaktif YAŞAMAK; Olay olup, bittikten sonra eyleme geçmek yerine, olay başlamadan tedbir almak. Rüzgarın sürüklediği yaprak olmak yerine, rüzgarı kendin estirmek, yönünü kendin belirlemek

2- SONUNU DÜŞÜNEREK İŞE BAŞLAMAK

3- ÖNCELİKLİ İŞLERİ ÖNE ALMAK

gibi ilkeler sizce ANI YAŞAMAYA ENGEL MİDİR?

Beni yönlendiren temel inanç, evrende KAOSUN/düzensizliğin değil KOZMOSUN/düzenin, YASALARIN (Doğa yasaları ve İlahi irade yasaları) HAKİM OLDUĞU ve hiç bir şeyin tesadüf olmadığıdır.

Bence olan şeyler ya bir EKTİĞİMİZİ BİÇTİRİR ya da bize BİR ŞEYLER ÖĞRETMEK amacıyla başımıza gelir. Sevgi ekersek sevgi biçeceğimize, güzel bir geleceğin ancak ŞİMDİ YAŞANAN güzel anların HAK EDİŞİ OLDUĞUNA ve sevmekten, yardım etmekten başka doğru seçeneğimizin olmadığına inanırım. Dolayısıyla şimdi de yaşamak, “DOLÇE VİTA” tarzında Lay lom olarak değil, iliklerimize kadar işleyen bir SEVME bilinciyle ÖNETKİN(proaktif) YAŞAMAYI gerektirir.

ŞİMDİ DE YAŞAMAK NEDİR

Hepimiz, "HAYAT BİR GÜNDÜR O DA BUGÜNDÜR" sözünü duymuşuzdur. Bence de doğru bir sözdür. Gerçekten de YAŞAM ANDADIR, sadece anda yaşayabiliriz.

Ama bu, geçmişi hatırlamayı, ders almayı ve gelecek için plan yapmayı gereksiz hale getirmez. Eğer geçmişi ve geleceği düşünmeyi ret eder, sadece anımızı keyifli geçirmeyi amaçlarsak, anı keyifli fakat geleceği acılı ve yaşanmaz hale getiren ESRAR, MORFİN vb. şeyler kullanmayı bile hoş karşılayabiliriz.

Demek ki anda yaşamak demek, hafızasız olmak, geçmişi ve geleceği düşünmemek, amacı, hedefi olmamak manasına gelmez. Zaten insan hafızası olduğu, hatırladıkları ile o an yaşadıkları ve yeni öğrendikleri arasında ilişki kurduğu, akıl yürüttüğü için diğer canlılardan daha çok tekamül etmiştir.

O halde ŞİMDİ DE YAŞAMAK, aklı tatile çıkartıp, düşünmemek değil ne DÜŞÜNDÜĞÜNÜ ne YAPTIĞINI, etrafında NELER OLUP, BİTTİĞİNİ ve yapılanların HEDEFLERE uygun olup, olmadığını bilerek, yani ANIN FARKINDALIĞI İÇİNDE YAŞAMAKTIR.

KAÇINILMASI GEREKEN ŞEY, Geçmiş ve geleceği DÜŞÜNMEMEK DEĞİL geçmişin ÜZÜNTÜSÜ ve geleceğin ENDİŞESİNİ taşıyan DÜŞÜNCELERİN ESİRİ OLMAKTIR. Düşünmekten, güzel şeylerin hayalini kurmaktan vazgeçmemek, ÇEKİM YASASI ve YARATICI İMGELEMEDEN VAZGEÇMEMEKTİR.

ANI FARKINDALIKLA YAŞAMAK İÇİN REÇETE
Anda yaptığımız şeyler için HER ZAMAN geçmişi, geleceği düşünerek karar almak zorunda mıyız? HAYIR, HER ZAMAN DEĞİL. Bazen DÜŞÜNEREK bazen de HİÇ DÜŞÜNMEKSİZİN hızla eylem yaparak anı yaşamalıyız. Yapılan araştırmalar, insan zihninin o an yapılan aktivite dışında başka hiç bir şeyle meşgul olamadığı iki durum göstermiştir. Bunlardan biri cinsel orgazm anı diğeri ise hayati tehlike yaşanan anlardır. Dağcılık, sürat sporları vb. aktivitelerin keyif verici olmasının altında yatan sebebin bu olduğu iddia ediliyor. Ben de bu görüşe katılıyorum. Ama ZİHNİN geçmiş ve gelecekle ilgili bir şey düşünüyor olması da HER ZAMAN kötü değildir.

Şüphesiz, geçmişi ve geleceği düşünmek bazen anın tam anlamıyla farkında olmayı engelleyebilir. Farkındalık kaybı ise gözlem ve idrak kaybına sebep olur. Ama bu sakıncasına rağmen BAZI durumlarda düşünme aktivitesi olmaksızın, ne geçmişimizden ders alabilir ne de o an yaptığımız işin hedeflerimize ne kadar hizmet ettiğini anlayabiliriz.

Demek ki "anı yaşamak için düşünmek gerekir veya düşünmemek gerekir" şeklinde HER DURUMA UYGULANABİLİR hazır bir reçete verilemez. ZAMANA ve KONUNUN NİTELİĞİNE GÖRE bir seçim yapılması gerekir.

O halde, düşünülerek karar alınması gerekli ve mümkün bir davranışı düşünmeden hızlı bir şekilde yapmamalı ve düşünmeye zamanın olmadığı, gecikmenin sakıncalı olduğu bir durumda da düşünüp, zaman kaybetmemeliyiz.

Sevgilerimle.